Âfâk bütün hande, cihân başka cihândır
Bayram ne kadar hoş, ne şetâretli zamândır
| Mehmed Âkif
Mehmed Akif'in 2. Hamid'e yönelik birçok ağır ithamı bulunuyordu. Örneğin, kalabalık koruma ordusu nedeniyle namazını dahi halktan kopuk kıldığını düşündüğü Hamid için şunları yazacaktı;
Kafes arkasında hanımlar gibi saklıydı Hamîd Koca şevketli!
Hakikat bunu etmezdim ümîd.
Belki kırk elli bin askerle sarılmış Yıldız;
O silahşörler, o al fesli herifler sayısız.
Neye mal olmada seyret, herifin bir namazı:
Sade altmış bin adam kaldı namazsız en azı!
Hele tebziri aşan masrafı, dersen, sorma
Her devrin müstebiti
Mehmed Akif'e göre zulmün başı 2. Hamid idi ve onu cani olarak nitelemekten de çekinmedi:
Mefâhir bekleyen abadan evladı hacil ettin;
Ne âli kavm idik; hayfa ki sen geldin sefîl ettin;
Bütün ümmîd-i istikbali artık müstahîl ettin;
Rezil olduk… Sen ey kâbus-i huni, sen rezil ettin!
Hamiyyetgamz eden bir pak alın her kimde gördünse,
'Bu bir cani!' dedin sürdün, ya mahkûm eyledin hapse.
Kötülüğün Aleniliği: Uygarlığın Abus Çehresi
Entelektüel ihanetin, Batı’nın insan hakları savunusunun tamamıyla anlamsız bir hâle evrilmesinin, her dakika canlı yayınlarla ortaya konan çocuk ölümleriyle ve sivillerle dolu hastanelerin, okulların ve mabetlerin dahi en ufak tereddüde mahal vermeden, ‘ama’sız bir şekilde bombalanmasıyla ortaya