Bakın ne günlere kaldık? Ya beş ya altı kopuk,
Yamaklarıyla beraber ki hepsi kılkuyruk.
Utanmadan çıkıyor, ictihâda kalkışıyor!
Bu hâle karşı tahammül hakikaten pek zor.
Harîmi şer’î mübînin ahır değil…Oradan
Çekil de kendine bir saha bul, behey nâdan!
Sayfa 218Kitabı okudu
Bekayı hak tanıyan, sa'yi bir vazife bilir,
Çalış, çalış ki beka sa'y olursa hak edilir.
Sayfa 196Kitabı okudu
Gitme ey yolcu, beraber oturup ağlaşalım
Elemim bir yüreğin kârı değil paylaşalım
Sayfa 161Kitabı okudu
“Vatanın varsa payidar olursun, vatanın yoksa tarumar”
|Mehmet Akif Ersoy|
Sayfa 254Kitabı okudu
Bu hakikatleri lâkin kim okur,kim dinler ?
Sivrilen züppelerin hepsi beş on söz beller ...
Vurulup tertemiz alnından, uzanmış yatıyor,
Bir hilal uğruna, ya Rab, ne güneşler batıyor!
Ey, bu topraklar için toprağa düşmüş asker!
Gökten ecdâd inerek öpse o pak alnı değer.
Ne büyüksün ki; kanın kurtarıyor tevhidi...
Bedr'in arslanları ancak, bu kadar şanlı idi.
Sana dar gelmeyecek makberi kimler kazsın?
'Gömelim gel seni tarihe' desem, sığmazsın."
Sayfa 164
"İncitme büyük ceddini Allah'ı seversen;
Milyarla şehidin ebedî vârisisin sen!.."
Sayfa 159
"Siperler arasındaki mesafe sekiz metre. Yani ölüm kesin... Birinci siperdekilerin hiçbiri kurtulamadan şehit düşüyor. İkinciler onların yerine geçiyor... Fakat ne kadar gıpta edilecek bir itidal ve tevekkülle biliyor musunuz? Öleni görüyor, 3 dakikaya kadar öleceğini de çok iyi biliyor... En ufak bir korku, endişe göstermiyor... Sarsılmak yok! Okuma bilenler Kur'an-ı Kerim okuyor, bilmeyenler kelime-i şahadet getirerek yürüyor. Emin olun ki Çanakkale savaşlarını kazandıran; işte bu yüksek ruhtur..."
Sayfa 158
Hacca giden birkaç milletvekili, Haccın en önemli farzı olan Arafat vakfesi esnasında, çadırlarının içinde yapılan Vakfe duasına iştirak edince; "Arafat çadırında milletvekilleri zikir yapıyor" yaygarasına koparan cins kafaların yetiştirdiği gençlik...
Sayfa 156
Bir yazar, "Tarihini bilmeyen nesil, tarih yazamaz" diyor. Bence bu çok anlamlı ve doğru bir ifadedir. Çoğu bilmiyor... Bilmek gibi bir çabaları da yok!..
Bugün üretmeyen, sormayan, bir papağan gibi ezberci, sadece seyreden bir nesil, bir gençlik ile karşı karşıyayız.
Acaba bu hafta kim, hangi modaya uymuş? Bu hafta kim, kiminle beraber? Bu hafta hangi dizi hangi TV. kanalında? Bu hafta hangi şarkı indi, hangisi çıktı?
İşte, günümüzde cazip hale gelen paparazzilik mesleğinin malzemesi halindeki gençliğimizin, televizyon ekranlarında bile övünç kaynağı haline gelen platonik aşkı, bu hale gelmiş durumda.
Bir futbolcunun formasına dokunmak için oyun sahasına şuursuzca fırlayan gençlik...
Gittiği konserde şarkıcının eline dokunmak için sahnede kendini yerden yere vuran ya da şarkıcısının eline dokunamadığı için intihara kalkışan zavallı bir gençlik...
Pop'ların, Rep'lerin, Caz'ların cezbesine kapılarak ne yaptığını bilmeyen ve hatta kendini kesici âletlerle yaralayan bir gençlik...
Alkolün ya da "Beyaz zehir" denilen uyuşturucunun esiri, tuvaletlerde ya da izbe yerlerde can veren, kapkaççı, asi bir gençlik...
Bırakın şehitlere saygı duymayı, ecdadına, öz annesine, babasına, atasına küfreden, onlara el kaldıran ve hatta bazen silah çeken bir gençlik...
Anne babasını reddeden, ya da anne babası tarafından reddedilen uyumsuz ve hırçın bir gençlik...
Sayfa 155