“Kendimi aramaya çıktım, ama yolu kaybettim hangi sokakta olmam gerekiyor bilemiyorum. Ve artık kendimi aramanın yolunu da kaybettim. Hangi caddeye çıkmam gerekiyor bilemiyorum.”
Katılıyorum,yaşananlar bize birşeyler kadar.Peki ya hayal ettiklerimiz onlarda yaşanmış etkisi yaratmaz mi?Bizler sadece yasadiklariklarimizla varolmayiz asıl bizi var eden bizi biz yapan kendimizi bilmediğimiz noktaları kesfettigimiz ama henüz yaşama adapte edemediğimiz noktalarimizdir.
"EN ÖNEMLİ ŞEYLER KİMİ ZAMAN HİÇ FARK EDİLMEDEN GEÇİP GİDENLERDİR."
Tüm ilgimi kendisine yöneltmeme sebep olan arka kapağındaki başlığı ve sonra kitap ismiyle kendine çekti bu roman beni. Aslında işleyişi ve kurgusuyla bir roman özelliği taşıyor iken içeriği açısından tam bir kişisel gelişim kitabı. O yüzden "romanlaştırılmış
İlk olacak bazılarınız için veya demode ama bir mektup yazabilecek kadar sevgimiz, duygunuz sozcukleriniz biriktirmişliklerimiz vardır.
Bu ilk adım benden olsun.
Olmayana...
Kendimi mutsuz hissettiğim her anımda güzel gözlerine baktığımı hayal etmek istiyorum ve senden tahmin edemeyeceğin kadar çok güç bulmak isterim
Nasıl ki güneş yeryüzünün ışık