Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Mehmet Selman

Mehmet Selman
@mehmetselman
“Var mısın ki yok olmaktan korkuyorsun?” #108586415
Gülmek, doğası gereği acımasız değildir; insanı hayvandan ayırt eder.
Reklam
Tüm davranışlar için geçerli olan bir itiraz, tekil herhangi bir itiraz için geçerli olamaz.
#8
Anlamlandırabilmem mümkün olmadı. Sanki bir otobiyografi yazıyor fakat kendimi dahil etmeyi unutuyormuşum gibiydi.

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
İyi davranmak alenen bir suç
Şimdiki boş vermişliğim bir zamanlar çok önemsemişliğimin eseri
Reklam
Önce sabrederdim, şimdi uzaklaşıyorum.
Yolumdun, yol bitti ve yoruldum.
Varlık ruhu terk eder yüzün yüzümden ayrılınca Bendeki aşk altın misali ağırlığınca
Sapkınlık, sanıyorum ki şu çağda körü körüne cahil olmak, cahilliği ile insanları yargılamak, onlara hayatı dar etmektir.
İnsan, diyorum; öyle durduk yere soğumuyor hayattan ve insandan. Susuyor ve sustukça biriktiriyor ve sonra ya içindekileri haykırıyor ya da sessizce uzaklaşıyor. Herkesten ve her şeyden. -Frida Kahlo
Reklam
#7
Bugün gördüm Bugün duydum Bugün tattım Ama dünü tanıyamadım; Dünde kalamadım.
İnsan akıllı fakat akılsızlara takıldı. Bir akılsızdan akıllanan akılsızlar çoğaldı.
#6
Betondan duvarlar arasında, görmeye çalıştık aynı gökyüzünü.
#5
Genelde insanların değer verdiğini sanıyorsun. Bu kadarı yeterlidir sanırım…
#4
Çabalarımın sonuçsuz kalması, anlaşılabilir bir sebepten değildi.
Reklam
#3 Hüzün
İçimde garip bir hüzün var Olması gerekenler olmuş da, İstenilen olmamış gibi.
Sokrat st
Derdimi anlatamıyorken ben daha derman bulmamı bekliyorlar. Karanlık hayatımdan dem vururken katman gereken renk diyorlar. O pembe hayaller artık uzak bana inan ki ilgimi çekmiyor da, Gönül sarayları teferruattır zihnime yeterli tek bir oda.
Şarkıyla, sormak istediklerimi sormuş :)
Benim sorunum ne? Derinlerimde yatan ne? Canımı böyle yakan ve beni anormal yapan ne?
#2
Yoruldum Çünkü benim için sorundun.
#1
Hayat hayal kırıklığından ibaret.
Dokuzuncu Yıldönümü
Bir tek kaygıları vardı, hakkımda hüküm okunurken: heybetli olmak. DEĞİLDİLER. İnsandan çok eşyaya benziyorlardı: duvar saatları gibi ahmak, kibirli, ve kelepçe, zincir filan gibi hazin ve rezildiler. -Nazım Hikmet