ARAYIŞTAN ARINIŞA: EBÛ ZER EL-GIFÂRÎ(R.A)
Yol kesme ve yağmacılıkla ünlü Gıfâr kabilesinin gözü pek yağmacılarındandı. Cündeb b. Cünâde idi ismi, fakat isminden ziyade künyesiyle meşhurdu: Ebû Zer elGifârî. Korku nedir bilmezdi. Alacakaranlıkta atının sırtında tek başına deve sürülerinin yolunu keser, alacağını alırdı. Kim bilir kaç kervancının canı yanmıştı onun yüzünden. Hicaz
Sayfa 75Kitabı okudu
Arap kavminin, cahiliye devrinde başlarını kaldıramayacak derecede boğazına kadar putperestliğe batmış olduğunu bilmek bizim için yeterlidir. Öyle ki Allah (cc)'a ibadet edilmesi için putları kıran Hz. İbrahim ve oğlu İsmail (aleyhimmusselam)- tarafından inşa edilen Kabe'nin içinde ve etrafında üç yüz altmış put bulunmaktaydı. Hatta mekke'deki bütün evlerde, her ailenin kendine has ibadet edilen bir putu vardı.
İmam Buhari Ebu Reca el-Ataridi'nin şöyle dediğini rivayet eder: "Biz taşlara tapar, taptığımız taştan daha güzelini gördüğümüzde onu atıp yeni taşı alarak ona tapardık. Taş bulamadığımızda ise bir avuç toprak alırdık sonra da bir koyun getirip o toprağın üzerine sağır ve onu yanımızda gezdirip dururduk!"
Bundan daha ilginci ise onlar Acve'den ilahlar edinir ve genellikle gittikleri yerlere onları da götürürlerdi. Yiyecekleri bitip acıktıkları zamanda onu yeme ihtiyacı hissederler. İşte kur'an-ı Kerim böyle bir ilahlığa dikkat çekerek şöyle buyurmaktadır:
"Ey insanlar! Size bir örnek verildi. Şimdi ona iyi kulak verin. Sizin Allah(cc)'tan başka taptıklarınız bir sinek dahi yaratamazlar, hepsi bunun için toplansalar bile. Eğer sinek onlardan bir şey kapsa bunu ondan kurtaramazlar. İsteyende âciz istenen de..."
Bir çeşit hurma. Hac,22/73
Rasülullah'ın gençliğinde Zeyd bin Amr'la başından geçen hadise Sahih-i Buhari'de şöyle anlatılır: Rasülullah Hanif Zeyd bin Amr'ı şöyle anlatır.
"Mutlaka o vesenleri (insan şekilli put) ilk ayıplayan ve beni onlardan ilk nehy edendi. Bir zaman (nübüvvet öncesi) Taiften dönüyordum. Yanımda Zeyd bin Harise vardı, Mekke'nin yukarı tarafında bulunan Zeyd bin Amr'a ulaşıncaya kadar geldim. Kureyşliler onu dinlerinden ayrılması sebebiyle teşhir etmişlerdi. Hatta onlar arasından çıktı gitti. Mekke'nin yukarı tarafında kalıyordu. Derken yanına gelip oturdum. Yanımda üzerinde et olan bir sofra vardı ki Zeyd bin Harise sanemlere kestikleri etlerden olan bu sofrayı taşıyordu. Sofrayı ona yaklaştırdım: (Ben o zaman genç bir delikanlıydım) "Amca bu yiyecekten ye" dedim. O, bunun üzerine ey kardeşimin oğlu belki o vesenleriniz için kestiğiniz kurbanların etlerinden olabilir? dedi. Ben "evet öyledir" dedim. O, bunun üzerine: "Kardeşim oğlu, bak eğer sen Abdulmuttalib'in kızlarına (halalarına) sormuş olsaydın benim bu kurbanlardan yemediğimi sana mutlaka söylerlerdi, benim buna ihtiyacım yok" dedi. Sonra putlar, onlara ibadet edenler ve onlar için kurban kesenler hakkında kötü (ayıplayıcı) sözler konuştu ve ekledi: "Bunlar (putlar ve diğerleri) batıldır, fayda da zarar da vermezler. "
Buharı. Sahih. Kltabu'z-Zebaih, s. 1 5.
Araplar Mekke'ye hacca giderdi. Çünkü en önemli putları ve en büyük Tanrıları oradaydı . Hatta İsa ve Meryem ikonalarının bile Kabe'de bulunduğu rivayet edilir.
Bir tür cild hastalığına yakalanan Amr'a, Şam bölgesinde bulunan Horran'a gitmesi ve orada bulunan şifalı bir suyla yıkanması tavsiye edilir. Bu tavsiyeye uyarak oraya giden 'Amr, o suyla yıkanır, iyileşir. Orada insanların putlara taptıklarını görür, bundan hoşlanır. Hubel adlı putu alıp beraberinde Mekke'ye getirip Kabe'ye diker ve ona tapmaya başlar. Kavminin de ona tapmasını ister. Zamanla bu durum Araplar arasında o derece yaygınlaşır ki, her kabilenin taptığı bir putu olur. 16