"Ah ! Azizim,bizler tuhaf,sefil yaratıklarızdır ve azıcık yaşamlarımıza geri dönersek,bizi şaşırtacak ve kendimizi rezil edecek,çileden çıkaracak fırsatlar eksik olmaz!"
Camus ! Bendeki vaktini itina ile bekleyen adam.Acı acı,her cümleyi yedire yedire insana dolduran kalemin.Kıyıda köşede herkesin beklettiği,kimseye açamadığı o cümlelerin yazıya dökülmesi için fırsat kolladığı ama bir türlü cesaret edip yazamadığı itirafları dökmeye iten kitap "DÜŞÜŞ"
"Çünkü düşüş şafakta oluyor!" u sana çiğnetmiş olmanın hazzıyla "inceleme" yazma hadsizliğinde bulunuyorum..
Düşüş'ler her an.Kapıda,bir insanda,adını bile bilmediğimiz ama onlarcasına maruz kaldığımız en saklı duygularda..
Ve bahsedilen gibi en sonunda "Artık çok geç,her zaman hep geç olacak."
