melenyy
@meleny
izmir
4 Eylül 1990
237 okur puanı
Kasım 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
Kitaplar yüzünden çok acı çekiyorum Esat Abi,sanki hepsi benim için yazılmış !
.
.
237 syf.
9/10 puan verdi
·
Beğendi
·
20 günde okudu
Okur Takip Önerileri
Nokta.
.. en güzel ve en zor vedaların, damaklarda kalan tatlarla yapılan vedalar olduğunu biliyordu..
Veda etmeyi öğrenmenin hiç de kolay olmadığını düşündü yaşlı adam..
Çünkü sağduyu, huzuru olmayan bir organizmada beslenemiyor. Onu kullandığınız anda mutlaka huzur içinde olmanız gerekmiyor ama huzurlu olduğunuz anlarda sağduyunuzu besleyebildiğiniz için o, huzurun yokluğunda da kendini gösterebilecek güce erişiyor.
Hangimiz gelecekte ne yaşayacağımızı bilebiliriz ki?
'Siz gülleri koklamak uğruna yerdeki papatyaları eziyorsunuz. Ama ezdiğinize değmiyor, çünkü gülün kokusunu içinize çekmiyorsunuz!'
Kadın gibi..
Tenindeki nemi toprağa geçirmek için, avcunu sıkıp bir müddet öylece durdu. Ancak elini tekrar açtığında, ufalanarak iyice dağılmış olan toprağın, hafifçe araladığı parmaklarının arasından kayıp gittiğini gördü. Onu kandıramadığını düşünerek gülümsedi.. Küçük tesellilerle mutlu olamayacak kadar talepkardı toprak o an ve kendisine cömertçe sunulacak bir yağmur bekliyordu.
Eğilip, yerden avcuna biraz toprak aldı ve kokladı. Hemen hemen hiç kokmuyordu. Tıpkı sevgisiz bırakılan kadın gibi, susuz bırakılan toprak da küskün, sert ve kırılgan oluyordu..
Oysa geçmiş, uğurladığımız bir misafir, gelecek ise henüz tanımadığımız bir yabancıya benziyordu. İkisi de bizden değildi. Bizden olmayanlar ise dikkatimizi her zaman daha fazla çekmişlerdi.
Geçmiş ve geleceği birbirinden ayıran tek çizgi, içinde bulunduğumuz andı ve biz, çizginin kendisinden çok, onun birbirinden ayırdıklarıyla ilgileniyorduk.
Büyük ve güzel kanatlar, ancak onları taşıyabilecek bir gövde varsa işe yarar. Aksi takdirde sırtınızda bir yük olmanın ötesine gidemezler.
Herhalde karşılığında bir bedel ödemek zorunda kalmadan alabildiğimiz ender şeylerden biridir öğüt.
İçten bir yakınlaşma, ne kadar kısa olursa olsun, güçlü bir duygu uyandırıyor ve bir o kadar da iz bırakıyordu ardında.