melenyy
@meleny
izmir
4 Eylül 1990
238 okur puanı
Kasım 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
.. bir annenin, yavrusuna zarar gelmesi ihtimali karşısında nasıl cesur ve saldırgan olduğunu bildiği için ayakları geri geri gitti.
Yaşam cömertti ona göre. Yok olanların kendisine bıraktığı mirası yutmuyor, var olanlara sunuyordu. Bu sayede, kendi üretmediğimiz pek çok şeye sahip oluyorduk. Eğer biz de bir şeyler üretebiliyorsak, o zaman sahip olduklarımızı ve dünyaya bırakacaklarımızı arttırabiliyorduk.
Bazen çocuklar, hiç büyük olmadıkları halde büyükleri anlarlar, ancak büyüklerin hepsi daha önce çocuk oldukları halde çocukları anlamakta zorlanırlardı.
Okur Takip Önerileri
Bir yetişkinden öğrenemeyeceği ustalıkla hemde
.. zamanla anladı ki, çocuklar da dünyanın zorlukları ile başa çıkabiliyorlar.
.. kendi iç dünyasında iz bırakan, tanıdığı ve tanımadığı herkese minnettarlık duydu.
İz bırakanlar , kendileri yaşamasa da yaşatılıyordu...
Ölmekten korkmadığını fark etti. Lucretius'un öne sürdüğü gibi, öldükten sonra insan, geride kendi varlığına özlem duyup, acı çekecek bir benlik bırakmayacaktı.
.. öyle ya hiçlikten bir varlık doğuyordu. Ancak bir kere var olduktan sonra, yokluğu bilmediği için, var olmanın anlamını kavramak onun için güç olabiliyordu kimi zaman.
İnsan, bir sürü olasılığın kesişme noktasında can buluyor, tutunabilirse dünyaya geliyor, yine tutunabilirse hayatta kalıyordu.
Bir çırpıda ne güzel söyleniveriyordu, "Milyonlarca, binlerce yıl geçmişimizde" diye.. Oysa insanlık, bunları anlatabilmeyi öğrenene dek ne bedeller ödemişti.
Ben cesur olmadığım müddetçe , yaşam acımasız olacaktı.
