Analitik düşünmeyi, hatta düşünmeyi bir kenara atanlar, düşünmeyi neden bıraktıklarını bilmek zorundalardır.Düşünceyi kontrol eden kelimelerdir ve kelimeleri kontrol eden, sizi de kontrol eder.
Bundan sebep, tarih boyunca kelimelerle arası iyi olanlar daima iktidarların tanrısal (görülmeden gören,izleyen) gözünün izlemesine maruz kalmıştır. Fikirlerin ifade edilmesinden korkan iktidarların pek çoğu, kitap yakmaktan, toplatmaktan, hatta kütüphane kundaklamaktan geri kalmamış; gazetecilerden, yazarlardan, aydınlardan korkmuş, diş geçiremediklerini zindanlarda çürütmekten geri durmamıştır.
Aksine o zindanlardan kurtulanlar daha rafine olarak tarih sahnesinde yerini almıştır.