"Parçalanıyordum kimse bilmeden."
Sayfa 29 - SANDER YAYINLARI
Melih Cevdet Anday
Meğer ne tuhaf şeymiş
kavuşmak!
Şimdi ben
Uzak ülkelerin birinde
Çocuk bahçelerinde oturmuş,
Ya da üçüncüsünde bir trenin
Limon, üzüm, portakal
Yerken yanımdakiler
Ya da
Yağmurlu bir gece yarısı
Bir garda
Tren beklediğim zaman
Kavuşmayı düşünemeyeceğimden korkuyorum
Çoktan ölmüş bir kadın bu çağ.
Sayfa 17Kitabı okudu
Hepimiz yaşadık, nedir ki zaman!
Ölüm insanla geldi dünyaya
İnsanla gitti dünyadan.
Babamı gördüm düşümde, diye anlattı.
"Öylesine ağladım, yalvardım da,
Anlamadı, belki de hiç tanımadı."
Bütün ölüler unutulur,
Yaşayanlar kalır tek başlarına.
Ruh ölümsüzse eğer.
Ölümlü duyguları anlar mı?
Sayfa 44Kitabı okudu
Ve bir gece içinde bilmeden öldüm.
Bütün ölüler unutulur,
Yaşayanlar kalır tek başlarına.
Sayfa 25Kitabı okudu
Hepimiz yaşadık, nedir ki zaman!
Ölüm insanla geldi dünyaya
İnsanla gitti dünyadan.
Sayfa 74Kitabı okudu