Kadınlar olarak bedenlerimizi olduğu gibi sevmenin mümkün olduğuna inanmazsak bu yolu açma cesaretini nasıl bulacağız kendimize? Var olabileceğine inanmadığımız bir şeyi nasıl inşa edebiliriz?
Harika bir dünyaya getiriliyoruz. Birbirimizle karşılaşıyor, tanışıyoruz. Kısacık bir süre birlikte yaşıyoruz. Sonra birbirimizi yitirip tıpkı geldiğimiz gibi aniden ve açıklanamaz bir şekilde ortadan yok oluyoruz.
Nice sonra anladım, öğretmen olabilmek, hele iyi bir öğretmen olabilmek zordur. Bu zorluğu yenemeyenler, çat çutla çözmeye çalışır sorunları. Bu yüzden yaşam boyu "küçük öğretmen" kalırlar.