1950-1960 YILLARI ARASI.
1950'li yıllar. Tek parti iktidarından kurtulmanın sevinci yaşanırken kültür ve eğitimin başıboş bırakıldığı yıllar. Soğuk savaş yılları NATO'ya giriş ve ABD'ye tam bir teslimiyet. Türkçülerin ümitleri yine boşa çıkıyor, hayaller kırılıyor. Ekonomik kalkınma, yollar, fabrikalar... Fakat köylerden şehirlere
Değer Yargılarımız da Kabuklaşarak Yok Olmaya Yüz Tutuyor...
Roman çok partili döneme geçişi kapsayan yıllarda (1950-1960) Türkiye'de liberal ekonominin önem kazandığı ve Marshall Planları doğrultusunda ABD destekli ekonomik yardım paketleriyle yoğunlaşan Amerikan etkinliğine bununla birlikte Adnan Menderes dönemi siyasetini eleştirmiş.
Bu romanın önemli bir özelliği de 
Ayla Kutlu' nun sonraki romanları ve hikayelerini biraz incelediğimde çoğu eserlerinde görüleceği üzere dönemin kadın sorunlarına da ilginç şekillerde dikkat çekmesi.
Polyamid (naylon) giysilerin, Amerikan sakızlarının sokaklarda satılmaya başlamasıyla birlikte, çocukların oyun alanlarında dev yapılar yükselmeye, sokak çeşmesi çevresindeki çamurdan yapılan oyuncakların yerine plastikten olanların yani aslında içinde bulunduğumuz dönemin başlangıç safhasını doğal yapımızda suni yapılaşmaya nasıl yeltenildiği ve özendirildiği, bu sürece geçişi anlatıyor kısacası.
Böylesine hızlı bir değişimle birlikte, dış görünüşlerin yanı sıra değer yargılarımızda kabuklaşarak yok olmaya yüz tutuyor maalesef...
...DP büyük bir çoğunlukla iktidara gelmiş ve 27 yıllık CHP dönemi sona ermiştir.
22 Mayıs 1950'de Celal Bayar cumhurbaşkanı, Adnan Menderes başbakan oldu. Atsız'ın hocası Fuat Köprülü Dışişleri Bakanı, Milli Türk Talebe Birliği'nin eski başkanlarından Tevfik İleri Ulaştırma Bakanı idi. Birkaç ay sonra, 11 Ağustos'ta yapılan
Adnan Menderesin Fener Patriği Athenagorasın Ayağına Kadar Gitmesi
Papa Eftim'in oğlu ve Türk Ortodoks Kilisesi Başpiskoposu Turgut Erenerol, Demokrat Parti ve Menderes Hükümeti dönemine ilişkin görüşlerini şöyle dile getirmektedir:
"Demokrat Parti dönemi bizim açımızdan en berbat dönemlerden biri oldu. Adnan Menderes o dönemde Athenagoras'ın ayağına kadar gidip elini öptü. Athenagoras'ın kılıcının her iki tarafı kesiyordu. O zamanlar Menderes, Athenagoras'ın elini öperek Amerika'dan hep dolarları alacağını zannetti. O dönemde bütün olup bitenler, idaredekilerin yanlarına bile yaklaşılmazdı."
Sayfa 178Kitabı okudu
İslâmî hareketin Türkiye'de öncüleri
Fakat çok daha ciddi olan, İslâmî politik grup ve partilerin canlılığıydı. Bu grupların en önemlilerinden birisi, Said Nursînin (1874-1960) konuşmalarını ve yazılarını yayınlıyan Nurculardı. Said Nursî, Menderes rejimi sırasında Risale-i Nur 'un okullarda ders olarak okutulmasını talep etmişti. Nurcular Kemalizmin ve laikliğin İslâmiyetle uzlaşamayacağını ve Kemal'in yönetiminin "dinsizlik dönemi" olduğunu kabul ediyordu.1960'lardaki politik aktifliğe sahip diğer gruplar Cevat Rıfat Atilhan tarafından başlatıldı: Süleyman Seyfullah'ın (1863-1946) başlattığı Süleymancılar; Ahmed Salih Ali'nin başlattığı İslâmî Hizbü't-Tahrir. Bir mühendis olan Necmeddin Erbakan'ın kurduğu Milli Nizam Partisinin (MNP) dışında, bu partilerin pek azı güçlü bir politik örgütlenmeye sahipti. MNP ise oldukça farklıydı. İslâmiyetin giderek artan etkisinin sonucunda, 20 Mayıs 1971'de askeri bir darbe yapıldı ve bu parti kapatıldı.
Bir yıl sonra, 11 Ekim 1972'de MNP'nin eski üyeleri Milli Selamet Partisini kurdu. Partinin İslâmî görünümü düşük tutuldu ve MNP'nin başkanlığını yapmış olan Necmeddin Erbakan 16 Mayıs 1973'e kadar yeni partiye katılmadı. Onun liderliğinde, MSP, ülkedeki destek tabanını inşa etmeye başladı. 1973 Mayıs'ına gelindiğinde Türkiye'nin otuzaltı ilinin 400 ilçesinde teşkilata sahip olduğunu açıkladı. Parti üyeliği onun ideolojisine inanan, iyi bir ahlaki yapıya sahip olan ve daha önce cezaî hüküm giymemiş bütün Türk vatandaşlarına açıktı.
Sayfa 250 - İzKitabı okudu
Koyunlara, aslan lazım!
Menderes dönemini kaşımak gerekiyor!
Allah bir daha bu dönemi yaşamak nasip etti diyip suçu Allah 'a mı atıcam sandın!
Bunu Ebu Cehil yapmadı...
Sen nasıl bir tezgahın içindesin?
Millileştirmelerden arzu edilen sonucun elde edilebilmesi yani kalkınmamızda kullanılabilmeleri için; özel mülkiyetin devamı, ancak milli müteşebbislerce veya yerli-yabancı ortaklıklarla bu şirketlerin devir alınması ve milli sermaye stoğumuz olarak muhafazası şeklinde; iktisadi örgütlenmemizin, gümrükler ile korunan bir piyasa ekonomisi olarak
Sayfa 117 - Maliye BakanlığıKitabı okudu
Yalnız Türkiye'de millileştirmeler, sermaye karşıtı sol-ideolojik bir muhtevadan yani sınıf çelişkisinden ziyade; iktisadi milliyetçilikten kaynaklanmıştır. Kaldı ki, bir kısmı Lozan Antlaşması'ndan kaynaklanan dolayısıyla bir zaruret olan millileştirmeleri de doğru bulmayanlar ve yabancı sermaye yatırımlarını savunanlar da o tarihte de
Sayfa 110 - Maliye BakanlığıKitabı okudu
İnönü'nün hatıralarına göre Atatürk ve çevresi (C.Bayar+İş Bankacılar); İnönü hükümetlerinin maliye ve ekonomi politikalarını onaylamamaktadır: İnönü ve İktisat Vekili M.Şeref Özkan (+Sanayi Gn. Md. A. Şerif Önay+Kadrocular) Devletçilik ile kalkınmayı, C.Bayar ve İş Bankacılar ise özel teşebbüsün esas alınmasını tezlerini savundular. Her ne
Sayfa 97 - Maliye BakanlığıKitabı okudu
Celal Bayar-Adnan Menderes dönemi;
Osmanlı padişahları yalnız ülkesine toprak kazandırmak peşinde savaş yapmış. Asıl kendi halkının yaşadığı Anadolu ile hiç ilgilenmemiş. Onları uyandırmak istememiş. Annem, "Bu kafa hala sürüyor. Yeni hükümet, Atatürk'ün isteğinin aksine, halk uyanmasın diye, köy enstitülerini, halkevlerini kapattı" diyor.
Ancak maalesef bu idealizm Adnan Menderes dönemi sonrası yavaş yavaş kayboldu. Yine de ne kadar güçlü bir temel varmış ki, devleti tamamen aşağı çekemediler.
Sayfa 93Kitabı okudu
