Çoğunluğun ,gürültünün ve sisin içinde durdum…
Bir gün, iki gün ,üç gün.
Belki de çoğunlukla bu kısıma aittim ben.
Vadiye bir türlü inemedim belki-
Belki de indim …
Haber verilmedi bana.
Papatyaların dizine başımı koydum,
Karaçam ağaçlarını gördüm,
Ufku gördüm-
Bulutların beyaz ve pembemsi çizgisine şapkamla el salladım.
Bir su birikintisine ayaklarımı soktum; uyarı yoktu…
Su bulandı, ayaklarım kirlendi.
Ama kaçmadım; bu kirlenmeyi sevdim ben.
-Meral Meri, Açık Resim