acımak olsundu sınandığım
acıtmaktan ziyade
kaçtım ben
ruhuma sancı veren herkesten
kaçarken ayağımın takıldıkları
parçalarıydı kaçtıklarımın
o vakit anladım ki
insan kaçamazdı acıdan
lakin kendi seçimiydi
acıtmaya yaklaşmamak dahi
bakma öyle beylik laflar ettiğime
tanımadığım bile az biraz yükseltse sesini
düğüm düğüm oluyor boğazım
biri kezzap döküyor sanki kalbime
ben sana olan kırgınlığımı daha nasıl tasavvur edeyim ki