Topraktan geldik, çiçek olup açacağız bir gün.
Zaten ben olmadık hayaller kurarım;
Mesela içimden bir ses,
Ya yağmur damlası,
ya da telgrafın tellerine sıra sıra dizilmiş serçelerden biri ol diyor...!
Gönlümse, kuşlar konar çiçek açarım, ağaç dalı olmak istiyor...!
(Ben ki, ağaçları geceleyin sallayınca yıldız düşeceğine inanırım.)
.
Dökülen yapraklar ya kelebek olsun, ya da serçe…!
Biliyorsun. Hala birine aşık olabilirim. Sana hiç benzemeyen çocuklarım olur. Adının hiç anılmadığı bir hayat kurarım. Hayalimdeki yüzünü eskitir zaman.
Biliyorsun. Herkes bir yolunu bulup tamamlanır aslında... Babanın cüzdanından yürüttüğün paralar gibidir bazı şeyler, belli oluncaya kadar devam edilir.
Biliyorsun. Unutabilirim. Zaten ben kimleri unuttum. Onlardan biri olur, hayatımın en kullanılmayan yerine kaldırılır suretin. Tozlanırsın. Üzerin örtülür.
Biliyorsun. Seni sevdim. Bir gün kör olsaydın da severdim. Ellerin olmasaydı mesela. Ellerin olmasaydı sen bile kendini sevmezdin oysa.
Biliyorsun. Kimsenin tek bir seçeneği yok bu hayatta. Hala seni bana unutturacak insanlar tanıyabilirim. Başka bir ses kazınır kulaklarıma.
Biliyorsun. Herkesin kendini kurtaracak bir bahanesi var aslında. Oysa ölene kadar sevebilirdim seni eğer biraz yardım etseydin bana.
