Bu gün sosyal medyada gezinirken karışma bir video çıktı. Video "Kelebeğin rüyası" isimli bir filmin videosuydu. Filmi hiç izlemedim belki ama gerçekten konusu çok ilgi çekiciydi. Bildiğim kadarıyla filmde iki genç şairin Rüstem Onur ve Muzaffer Tayyip Uslu, memurken aynı zamanda edebiyat ve sanatla meşgul olmasıyla alakalıydı.
Ve videoda onlar arasında küçük bir diyalog geçmişti.
Rüstem Muzaffere şöyle diyordu :
- Muzaffer, acıyı çağırma. Bizde ondan çok var. Sen şiirine bak. Bizden başka birşey olmayacağı belli.
- Acı bahanesidir şiirin - demişti Muzaffer'de
Gerçekten, milyonlarca yazılmış olan bu şiirlerde, tek bir kelimesi bile bu kadar canı nasıl yakıyordu, anlayamıyorum.. :')