Etrafına bakındı, ilk ateşte şehit olan askerlerin bedenleri paramparça olmuştu, yağan mermiler sürekli onları bulmuştu. Birden karanlığın içinde büyüyen bir bölgenin ona doğru koştuğunu gördü. Yüzünde bir gülümseme belirdi, işte cesur biri çıkmış ve son kalan canları almayı kafasına koymuş olmalıydı. Elini silahına attı, kolları halsizdi ama ölmeden bu cesur adamı da yanında götürmek niyetindeydi...
"Ben Türk'üm!...Yüzbaşı Hakkı. Oğullarım, ateş etmeyin."
Sayfa 16Kitabı okudu
Türk Ordusunun şiddetli karşı koyuşu nedeniyle Amerikan askerleri inanılmaz bir yorgunluk ve bitkinlik içindeydi. Her an kayıp haberleri geliyordu.
Sayfa 162Kitabı okudu
Kurban olun siz Türklere
"Saldırı bittiğinde insanlar, bırak ellerini silaha götürmeyi, lastik patlamasına bile dayanamayacak hale gelecek. Türk halkının psikolojisini yıkıma uğratmalıyız."
Sayfa 23Kitabı okudu
Binbaşı, gökyüzüne baktıkça durumun kritik olduğunu görebiliyordu, çok yoğun bir hava hareketi gözlemleniyordu ve yavaş yavaş kulaklarına ulaşmaya başlayan sesler, saldırıların çapı hakkında yeterli ipucu veriyordu.
Sayfa 118Kitabı okudu
"Tam on gün, evet on gün boyunca saldırılar hiç susmayacak. Aklınıza gelen her yer vurulacak. Uçaklar hiç durmayacak. Saldırıların yavaşlaması diye bir şey söz konusu değil."
Sayfa 22Kitabı okudu
İhsan Paşa yaralılara yardım edilmesi için etrafındaki askerlere emir verdi. Kimse tam olarak mantıklı hareket edemiyordu. Bu bombanın sadece fiziksel tahrip amaçlı olarak yapılmadığı belliydi.
Sayfa 70Kitabı okudu
"Komutanım!" diye atıldı subaylardan birisi. "Biz arkadaşlarımızla konuştuk ve sizi bu cehennemden çıkartmak istiyoruz."
İhsan Paşa daha fazla kendisini tutamadı, gözleri doldu. Elini yumruk yapıp kendisine hakim olmaya çalıştı. Konuşamıyordu, başını hayır anlamında salladı.
"Komutanım, siz bu ülke için önemlisiniz. Eğer bu çatışma bir savaşa dönüşürse Türkiye'nin size ihtiyacı olacak."
"Oğlum, sen ne dediğinin farkında mı sın? Ben sizi burada bırakır gidersem bir daha kimsenin yüzüne bakamam."
"Komutanım..."
İhsan Paşa eliyle susturdu subayı:
"Ya hep ya hep çocuklar. Ölürsek beraber öleceğiz Allah'ın izniyle."
Sayfa 68Kitabı okudu
Düşünceli haldeydi, başını kaldırdı. Karşısında askerler vardı, Subaylar, erler... Gözleri ateş gibi parıldıyordu bir şeyler yapacakmış gibiydiler.
Sayfa 68Kitabı okudu
"Komutanım saldırıyorlar, saldırıyorlar!"
Telsizcinin adrenalinle titreyen sesi Merkez Karargâh'ta yankılandı.
Sayfa 43Kitabı okudu
İhsan Paşa ve çevresindeki subaylar, hepsi yerdeydi. Sersemlemiş haldeydiler. Kimse hareket edecek durumda değildi. Bu patlamaya sebep olan silah, tek kelimeyle savaş kurallarını ihlaldi.
Sayfa 70Kitabı okudu
Ne kadar acı:((
Her saniye değişik bir yönden yoğun ateş açılıyordu. Amerikan 4. Piyade Tümenine bağlı bir tank taburu 101. Hava İndirme'ye destek olarak gelmişti ve M1A2 tanklarının ateşi nedeniyle ön siperler tam bir mezarlığa dönüşmüştü. Pek çok Türk Deniz Komandosu göçen siperlerde şehit olmuş gibi görünüyordu.
Sayfa 44Kitabı okudu
Bombanın düştüğü yerin çevresindeki siperlerde bulunan Türk Deniz Piyadeleri ortaya çıkan alev yumağının içinde ses bile çıkaramadan sonsuzluğa doğru kanat açtı. Patlamanın basınç etkisi dışında kalan bölgedeki askerlerin çoğu bombanın saçtığı parçacıklar nedeniyle şehit oldu ya da ağır yaralandı. Patlama bölgesindeki siperlerin tamamı çökmüştü. Metrelerce genişliğindeki krater, siperlerle ve askerlerin cesetleri ile bütünleşmişti.
Sayfa 70Kitabı okudu
Geçidin her iki yanına bir bölük asker yerleşmiş, bulabildikleri mağaraları korunaklı savaş mevzileri haline getirmişlerdi.
Sayfa 118Kitabı okudu
Savaşla ilgili ilk haberlerden sonra PKK Kongra-Gel üyesi bazı kişiler halkı meydanlarda düzenlenen gösterilere katılmaya zorlamıştı. Ardından resmî binalar silahlı teröristler tarafından işgal edilmeye başlandı.
Sayfa 128Kitabı okudu
Feryatlar duyuluyordu, çığlıklar daha önce hiç tanışılmamış insanlar için atılıyordu. Kapkara olmuş bölgeden genç insanların cesetlerini çıkartmak için uğraşanlar vardı etrafta.
Sayfa 250Kitabı okudu