Herkes gözüme fareler gibi görünüyordu şimdi. Yiyor, içiyor, düzüşüyor ve bu amaçsız devinimi sonsuza kadar sürdürebilmek için ellerinden geleni yapıyorlardı. Eşref-i mahlukatta bundan pek fazlasını göremiyordum maalesef. Ayrıca düşünmeden edemiyordum, insan hayatı bu kadar kutsalsa neden tarihi ekseriyatla caniler yazıyordu?