Belki de bunlar son satırlar artık
Kelimeler kifayetsiz kalıyor sana
Ne desem boş ne söylesem...
Pardon, sağır olduğunu unutmuşum.
Belki de bunlar son kelamlar artık
Başkalarıyla mutluluk yaşayana ne denir ki
Bu arada beddua da etmiyorum inan ki
Kağıt kalem elimde döküyorum içimi.
Beni aramaya devam et başka ellerde
Bazen hatırla, ne kadar çok seviyordu beni
Ne kadar da çabalıyordu mutlu olmam için
Bir bebek gibi ilgileniyordu...
Belki de bunlar son sitemler artık
Geldi, geçti, gitti ve bitti
Bir daha kapıma gelmemen ümidiyle
Sana da sevdama da hoşça kal...
Alın yazım sen misin yahut başkası mı?
Kaderimizde ne yazılı,
Senle benim defterimiz kapandı mı?
Yoksa ayraç sayfaların arasında mı?
Belki de son kez görüştük o gün
Belki de son kez el ele dolaştık
Keza bir gün birimiz hayatta olmayacak
Diğerimiz ise bundan bir haber yaşayacak
Uzun yıllar geçse de aradan
Sen unutma beni asla
Başka birileri girse de hayatına
Sen acılar içinde ol daima
Sana rahat yok, sana huzur yok
Ben bu durumda iken
Sana merhamet yok
Senin için artık ne ederim dua
Bundan sonra benden alacağın
Yalnızca beddua...
Çıkmıyorsun bir an olsun aklımdan
Bir an olsun bırakmıyorsun peşimi
Defol git zihnimden!
Anlamıyor musun istemiyorum artık seni.
Yok dur ya da gitme
Sen gidersen ben ne yaparım
Zaten yoksun yanımda, bir parçam eksik...
Bari zihnimin derinliklerinde olmasın Sensizlik...