Bu benim çocukluğum, sapsarı bahçemizin ardındaki mavi
Bahçede bir mimoza ağacı var.
Az ötede deniz ve neşeli eğlenceli kalabalıklar ağacın altında daha çok kendi içime kapanıyor bir mimoza ağacı ütopyasına dalıyorum
Kaldır bu acıları benim kalbimin üzerinden Rabbim diye bir dua da etmiyor musun
bana refakat eden karanfil kokusunu almışım daha ölmeden.
Öğreneceğim çok şey kaldı geriye.Sözün özü hâlâ çok eksiğim.Tanırsan, bu yanımdan tanıyacaksın.Bir de, şikayet etmemeyi öğrendim.
Sahi, hayat ne kadar hareketliymiş ki öylesine ileri koşarken dönüp geriye bakmak aklımıza bile gelmemiş.
Sayfa 107
Duru bir görüş bahşetsen bana ya Rab. Her şeyin yerli yerinde durduğunu, ağır ağır döndüğünü, sakin sakin aktığını görmeme yetecek bir bakış. O bakışta, bu kadar çok olmasam. Tek yörüngede tek merkezde toplansam. Yekpâre olsam. Kesrette dağılmasam.
Küçülsem. Tek noktada toplansam. Yaşam büyük, âmenna. Ama ben biraz azalsam. Sadeleşsem. Durulsam.
Sayfa 39Kitabı okudu
Hayata kablolarla tutunmasam. Bu kadar çok şifrelerim olmasa. Şarkılara bu kadar kolay ulaşamasam. Her şey bir düğmeye, bir tuşa dokunmaya bakmasa. Her şey bu kadar kolay olmasa. Hayatıma giren her kolaylık fıtratımdan bir parça koparmasa. Bilgi elimin altında hazır ve nazır, emre amade beklemese, peşinden koşsam biraz. Kütüphane kütüphane dolaşsam yeniden.
Sayfa 38Kitabı okudu
Şu günlerde içinde bir cümle dönüp duruyor senin.
"Mümkün olsa da geri dönsem," diyorsun.
Peki ama nereye?
Hayatının en huzurlu bildiğin, büyük hataları henüz yapmadığın bir vaktine. Durgun bir denizin kıyısındaki o servi ağaçlarının altına mesela. Kurumuş iğne yaprakların yaz sonu kokusuna. Mavi mine çiçeklerinin buğusunda mest, papatyalı bir toprakta kapandığın o secdeye...
Sayfa 28Kitabı okudu
Kemale eren her şeyin zevali başlıyor çürümenin başlangıcı bir adım ötede duruyor
Âşıkın zamanı cennet zamanıdır çünkü onun kalbi zamansızdır.
Sayfa 52Kitabı okuyor
Hâlden hâle girmesi aşkın doğasındandır.
Sayfa 52Kitabı okuyor
Bahar hayata dokundu. Fısıltısı rüzgara karıştı. Ağaçların gövdesine için için su yürüdü. Tomurcukların bir gecede patlaması, kuru dallara hayat dolması, akasyaların şehri aklaması, papatyaların kırlara yayılması, bahçelerin mora dönmesi, güllerin saltanatı çok yakın. Görmüyor musunuz badem ağacının bile pembe çiçeği siyah gövde üzerinde baş kaldırdı.
Sayfa 50Kitabı okuyor
Hissi kaybolmuş her hatıra şimdi sadece yanılgının kuru bilgisi.
Sayfa 50Kitabı okuyor
Ümitvarım, merhamet var, Rahmanürrahim var.
Kader var. Kader değişmez deme, kendini küçük, esmanı hor görme, demiş erenler. El-Hak; her an yeniden yaradılış var.
Sayfa 45Kitabı okuyor
Yanından geçip giden okyanusları tanımayan ummanlar var. Hatırlama an meselesi, tanımak birdenbire. Amma ki zaman geçip gider. Her şeyin zamanı var, zamansızlığı var.
Sayfa 44Kitabı okuyor