dokunamazsınız bu satıra.
canınız yanar, kesilir eliniz. kanar.
"maviye
maviye çalar gözlerin,
yangın mavisine"
insan bir gözün içine baka baka bu mısraları yazamaz arkadaş.
o gözün hasreti nasıl yakmışsa adamın ciğerini, sevdası denizin rengine bile ateşin adını verdirmiş...
"...
can benim, düş benim,
ellere nesi?
hadi gel,
ay karanlık..."
bekliyor hala.
kim bilir kaç ay geçmiş üzerinden. kaç gün ve kaç kez hatırlamış her gün. nasıl yıllanmış içinde özlemi.
isyan etmiyor, "gel artık" diyor işte.
artık kim, niye gitmişse...