Çünkü şu bir gerçek ki; etrafı duvarlarla çevrili bu insanlar içlerinde zaten mutluydu, kendilerini ifade edebilme imkanına sahip olduklarında da mutluluklarını anlatmaya başladılar.
Yegâne geçerli argüman her türlü mücadelenin lüzumsuz olduğunun ve bir bencilin, yapmayı arzulasa bile, önemli fedakarlıkları asla yerine getiremeyeceğinin kanıtlanması olurdu.