Genç bayraklar vardır,
Barış düşünür,
Kuyularda işçi mavilikleri.
Ben hepsini düşünürüm,
Yirmidört saat
Ve seni düşünürüm,
Karanlık, hırslı...
Seni, cihanların aziz meyvası
İlan-ı aşk makamından bir mısra,
Yeşerip, kımıldar içimde,
Düşer aklıma gözlerin...
Düşer aklıma ......
AHMED ARİF
"Hezâr gıbta o devr-i kadîm efendisine
Ne kendi kimseye benzer ne kimse kendisine"
(O, eski zaman efendisine bin kere gıpta edilir, özenilir. O, öyle bir insandır ki ne kendisi herhangi birine ne de herhangi biri ona benzer.)
Yahyâ Kemâl Beyatlı-Süleyman Nazif
(İlk mısra Yahyâ Kemâl Beyatlı'ya, ikinci mısra Süleyman Nazif'e aittir.)
Sən beşkimsənə nurisən Fatimə
Sən bir gül çiçəksən Fatimə
Sən anneler anasısan Fatimə
Ailəmizdir səni sevən Fatimə
Bu şeiri,babam mənə taa balacalıqdan bəri söyləyir. Özüm üçün özəl hiss etdirir. Mənə yazılmış özəl bir misra, bundan artıq nə istəyə bilərəm ki?
İstəyirəm burda da paylaşım, və paylaşdımda.
İçimdən gəldi, bu şeir deyil əslində bir həyatdır, bir necə deyim mənim üçün dünyadır...
“Sevgilimsin, ak dişlerini öpüyorum, aralarında bir mısra gizli
Dün geceki tamamlanmamış sevişmeden
Sevgilimsin, boğuk aşkım, kanayan gençliğim
Uçuruyorum seni çocukluğuna doğru
Kanatların yorulur, ter içinde kalıyorsun
Gece yanıbaşımda bağırarak uyanıyorsun
Her sabah el sallıyorum metalle karışmana”
A 
Ataol Behramoğlu
