İlyas (a.s.)
Allahu Teâlâ, Kur’ân-ı Kerim’inde İlyas (a.s.)’dan iki sûrede
ve üç âyette bahsetmiştir.
En’am Sûresi - 85 / “Zekeriyâ, Yahya, İsâ ve İlyas’a da
hidâyet ettik; hepsi de salih kullarımızdandır.”
Safaat Sûresi - 123 / “Doğrusu İlyas (a.s.) da peygamber-
lerdendir.”
Safaat Sûresi - 129 / “İlyas (a.s.)’a selâm olsun işte biz
iyi davrananları böyle mükâfatlandırırız. İşte o mümin kullarımızdandı.”
Rûz-i Hızır (a.s.)
Rûz-i gün, Hızır, ‘yeşillik’ anlamına gelir. Hıdırellez günü
Miladi Mayıs’ın altısına denk düşer. Osmanlı Devleti’nde Hicri
takvimin kullanıldığı dönemde, mali hesaplarda ve taksit dönemi olarak belirlenen zamandır. Hadrah yani Hızır’dan bir
kişi veya bir şeyin mânevi değerini ve yüceliğini anlatmak için
kullanılan bir kelimedir, sıfattır. Bu kelime saygı ve değer vermeyi ve bahsedilenden sevgi ve korku duymayı anlatır.
Zülkârneyn, Âb-ı Hayat-ı bulmak için yolculuğa çıktığında, Hızır (a.s.)’ı keşif için önden yollamıştır. Hızır (a.s.) bir
hadis-i şerifte, Musa (a.s.)’dan evvel yaşadığı ve hayat suyunu içerek ömrünü uzattığı anlatılır. Ayrıca İbrahim (a.s.)’a ilk
iman edenlerdendir.
Ebu Hüreyre (r.a.) tarafından gelen bir hadis-i şerifte
Resûlullah (s.a.v.) şöyle buyurmuştur:
“Hızır (a.s.) her nerede namaz kılarsa orası yeşillenir.”
İkrime’den gelen rivâyete göre ise şöyledir:
“Her nereye gitse, orası yeşillenir.”
Müfessirler Hızır (a.s.)’ın isminde ihtilaf ederler. Bir rivâyette
derler ki, adı Ermiya’dır. Bir rivâyette de adı Elyesa’dır. Diğer
bir rivâyette adı Belya’dır.
Ama ortak olarak görüş Hızır’dır. Hızır denmesinin sebebi ise şöyle anlatılır: Bir gün taş üstünde oturuyordu ayağa
kalktığı zaman o taş da kendisiyle yürüdü.
Yine bir rivâyette derler ki, nereye ayağını basarsa bastığı
yer yeşil olur. Onun için Hızır derler. Nuh (a.s.) zamanında
yaşamıştır. Nuh’un gemisinde kendisi de bulunmuştur.
Hakk’ın yüzünü görmek isteyen her yüzü Hak bilmeli
Hızır’ı görmek isteyen her gördüğünü Hızır bilmeli.
Sönmeyecektir nûru Muhammed, dinle beni
Yakacaktır onu söndürmek için üfleyeni.
“İki kere doğmayan cevahir-i eşyayı anlayamaz, nefsini ve
Hakkı tanıyamaz.”
“Hızır (a.s.)’ı Bulmak İsteyenler
Her Gördüğünü Hızır Bilsinler.”
Velâyet, Sıddıkiyyet ve Kurbet makâmları. yorumda
*****
Rumuz‐u Enbiyâ‐yı vâkıf esrâr olandan sor,
Enel‐Hakk sırrını candan geçüp ber‐dâr olandan sor.
(Nebiler sırlarının işaretlerine vâkıf olandan sor,
Enel‐Hakk sırrını candan geçüp asılmış olandan sor.)
*****
Sayfa 668Kitabı okuyor
Yusuf b. Atıyye, Mualla b. Ziyad'dan şöyle nakletmiştir:
Hiram b. Hayyan bazı geceler çıkar ve olabildiğince yüksek sesle şöyle bağırırdı:
"Cennetten dolayı hayretler içindeyim! Cenneti isteyenler nasıl uyurlar! Cehennemden dolayı da hayretler içindeyim! Cehennemden kaçanlar nasıl uyurlar! Sonra da şu âyeti okurdu: "Yoksa o ülkelerin halkı geceleyin uyurlarken kendilerine azabımızın gelmeyeceğinden emin mi oldular?" (A'raf : 97)
Ebu'l-Cevza şöyle demiştir.
"Eğer bir gün insanların yöneticisi olursam, yollara kuleler yaptırır ve üzerine insanlara 'Cehennemden sakının! Cehennemden sakının!" diye seslenen görevliler tayin ederim."
Sayfa 602Kitabı okuyor
"Lütf u kahrı şey-i vahid bilmeyen çekti azap.
Ol azaptan kurtulup sultan olan anlar bizi."
-Niyazi-i Mısrî
Sayfa 85
Allah'a yemin olsun ki Allah'ı dünyada da ahirette de Ondan başkası bilemedi. Ölüm döşeğindeyken Zünnûn-ı Mısri'ye "ne arzu ediyorsun?" diye sordular; "bir lahzacık bile olsa, ölmeden önce O'nu bilmeyi" diye cevap verdi .
Ey garip bülbül diyarın kandedir
Bir haber ver gül-i zarın kandedir
Sen bu ilde kimseye yâr olmadın
Var senin elbette yârin kandedir
Gökte uçarken yere indirdiler
Çar anâsır bendlerine vurdular
— Niyazi Mısrî
Yani yalnızlık , sadece bu çağa mahsus değil .
Biraz derine inince insanın ne evladı, ne yâri, ne dostu o yalnızlığı giderebiliyor, bunu anlıyorsunuz.
İnsanın o muhteşem yalnızlığının içinde tek bir dostu var: O da Hâlik-ı Hakiki.
Sayfa 15Kitabı okuyor
