Gonca Tekin
@missgmra
“Sadece kitap okumak yetmez insana. Bazen meydan okumalı; kendine, hayata, dünyaya... “
Lev Nikolayeviç Tolstoy
anitsayac.com
fonzip.com/haytap/bagis
22 May
175 reader point
Joined on January 2020
Şu anda okuduğu kitap
Dünyada rahat yaşamak için, aptal olmalı. Bunu bileydim, daha ilk gençliğimde aptallar arasına katılır da şimdi akıllı olurdum. Halbuki pek erkenden akıllı geçinmek istediğim için, şimdi işte koca bir ahmak oldum çıktım.
Mizah duygusu geliştirme ve olayları mizahi bir ışık altında görme çabası, yaşama sanatında ustalaşırken öğrenilen bir hiledir.
Yaptıklarımız arasında üstün gördüğümüz ne varsa ölüme benzer, her şey ölümdür. İdealler, hayatın anlamsız, yararsız olduğunun itirafından başka nedir? Sanat, hayatın inkârı değil midir? Bir heykel, ölümü çürümez bir maddeye hapsetmek üzere şekillendirilmiş, ölü bir bedendir. Hayatın içine daldığımızı hissettiren haz bile, kendi içimize dalmayı, hayatla aramızdaki bağları koparmayı ifade eden, ölümün oynak bir gölgesidir.
Reader Follow Recommendations
En değersiz gurur, milli gururdur. Bu, onunla gurur duyandaki bireysel özelliklerin yoksunluğunu ele verir. Çünkü insan neden milyonlarca insanlarla paylaştığı bir özelliğe tutunma gereği duyabilir ki başka türlü? Dikkate değer kişisel niteliklere sahip olan, sürekli göz önünde bulundurduğu ülkesinin hatalarını açıkça görebilecektir. Ama dünyada gurur duyabilecek hiçbir şeyi olmayan her zavallı aptal gurur duyabilmek için son çare olarak ait olduğu ülkesi ile gurur duyar.
Yaralar vardır hayatta, ruhu cüzzam gibi yavaş yavaş ve yalnızlıkta yiyen, kemiren yaralar. Böyle durumlarda herkes, güçlü bir alışkanlığa, bir tutkuya sığınır: Ayyaş içer, edebiyatçı yazar, yontucu taşı yontar, acısını dindirmek için her biri, en kuvvetli içgüdüsünden medet umar.
İnanmışım kaybetmek esrarıdır olmanın
Çıldırmış bir vaşak gibi kaybediyorum.
İpimden kurtulmuşum kaybediyorum.
Birleşmiyor ellerimiz haykırıyor trapez
Tanklar tank olup geçiyor üstümüzden
Helvetius haklı, devlet şaşkın, piyanist kara
Memleket sana rağmen ket vururken yarama
Şu çıplak çocuk şu tüyük bürk şairi ben
-ve emir "kun" diyor; doğuruluyorum-
"Bu ülke"den daha bıçkın tamlama bilmiyorum.
Dünya, senin onu düşlediğin gibidir; o bir aynadır. Dışarıda kendi dünyanı bulursun, yarattığın, düşlediğin dünyayı. Dışarıda kendini bul! Git ve kim olduğunu gör... Diğerlerinin, senin içinde taşıdığın yalanın, uzlaşmanın, cehaletinin yansıyan görüntüleri olduğunu keşfedeceksin... Değiş... ki dünya değişsin.
Bak, sana korkaklığımı veriyorum. Atına atla.
Savaşacaksın çünkü, korkaklığımı al,
Kapanacak hâzinelerin her akşam ağladıkça,
Bir kadına hazırlanacaksın söğüt dallarında
ama unutma
Ustaca sevişir ölüm sen hançerini bilerken,
Açar kumaşını karanlıktan, ama unutma.
“Sen" dedim, "Gerçekten akıllı bir çocuksun, ama hiçbir zaman mutlu olamayacaksın. Bunca şeyin farkında olduğun için bir yanın hep boşluk hissiyle kalacak, çünkü onu bir insanın dolduramayacağını bileceksin. Ve sana neyin iyi geldiğini anlaman, belki bütün bir ömrünü alacak..."
