Doğru ne demek?
Sen hayal etme yeteneği olmayan bir insansın, Beppo. Bütün yaşam bir hikayedir ve biz de onun içindeyiz.
Sayfa 115Kitabı okudu
"Bak Momo," derdi, "ne oluyor, biliyor musun? Bazen önüme upuzun bir cadde çıkıyor. Öyle uzun ki insan bunun sonu gelmez sanıyor."
Beppo bu kadarcık laftan sonra bile önüne bakarak bir süre susar, sonra devam ederdi: "O zaman acele etmeye başlıyorsun. Gittikçe daha çok acele ediyor insan. Her önüne baktığında yolun hiç de kısalmamış olduğunu fark ediyorsun. Daha hızlı ve daha gayretli çalışıyorsun; sonunda nefesin kesilip güçsüz kalıyorsun. Ve cadde hâlâ upuzun bir şekilde seni bekliyor."
Gelde bunu hız çağına anlat…
"Bak Momo," derdi, "ne oluyor, biliyor musun? Bazen. önüme upuzun bir cadde çıkıyor. Öyle uzun ki insan bunun sonu gelmez sanıyor."
Beppo bu kadarcık laftan sonra bile önüne bakarak bir süre susar, sonra devam ederdi: "O zaman acele etmeye başlıyorsun. Gittikçe daha çok acele ediyor insan. Her önüne baktığında yolun hiç de kısalmamış olduğunu fark ediyorsun. Daha hızlı ve daha gayretlı çalışıyorsun: sonunda nefesin kesilip güçsüz kalıyorsun. Ve cadde hálá upuzun bir şekilde seni bekliyor."
Susup biraz daha düşündükten sonra sürdürdü konuşmasını: "İnsan caddenin tamamına bakıp hemen bir karara varmamalı. Her zaman adım adım ilerlemeli, Sürekli bir adım somrasını düşünmeli, bir adım, sonra derin bir nefes, sonra bir supürge. İşte o zaman hayat zevkli olur. Önemli olan işini iyi yapmaktır. Öyle de olmalı"
Uzun bir süre susup yeniden konuşmaya başladı: "Birde bakarsın ki adım adım bürün yolu bitirmişsın. Nasıl oldugunu ardamadan ve yorulmadan.
Sayfa 43Kitabı okudu
Yalnızca Momo, Beppo' dan cevap alabilmek için uzun süre beklemesi gerektiğini bilir ve onun sözlerini rahatlıkla anlardı. Beppo'nun sorulara yanlış bir cevap vermemek için bu kadar uzun düşündüğünü bilirdi, çünkü Beppo'ya göre, dünyadaki bütün anlaşmazlıklar kasıtlı ya da kasıtsız, aceleye getirilerek söylenmiş birtakım yalan yanlış sözlerden kaynaklanıyordu.
"Bak Momo," derdi, "ne oluyor, biliyor musun? Bazen önüme upuzun bir cadde çıkıyor. Öyle uzun ki insan bunun sonu gelmez sanıyor." Beppo bu kadarcık laftan sonra bile önüne bakarak bir süre susar, sonra devam ederdi: "O zaman acele etmeye başlıyorsun. Gittikçe daha çok acele ediyor insan. Her önüne baktığında yolun hiç de kısalmamış olduğunu fark ediyorsun. Daha hızlı ve daha gayretli çalışıyorsun; sonunda nefesin kesilip güçsüz kalıyorsun. Ve cadde hâlâ upuzun bir şekilde seni bekliyor." Susup biraz daha düşündükten sonra sürdürdü konuşmasını: "İnsan caddenin tamamına bakıp hemen bir karara varmamalı. Her zaman adım adım ilerlemeli. Sürekli bir adım sonrasını düşünmeli, bir adım, sonra derin bir nefes, sonra bir süpürge. İşte o zaman hayat zevkli olur. Önemli olan işini iyi yapmaktır. Öyle de olmalı." Uzun süre susup yeniden konuşmaya başladı: "Bir de bakarsın ki adım adım bütün yolu bitirmişsin. Nasıl olduğunu anlamadan ve yorulmadan."
Daha iyisini okuyana kadar, bu sene okuduklarim arasında en iyisi
Momo diyebilirim.
Kitapta anlatılan hikayede; arkadaşlık, dostluk, zamanın önemi, birbirimize vakit ayirabilmenin değerine değinmiş.
Michael Ende, bu kavramların hepsini bir arada masalsı bir hikayeyle çok güzel anlatmış. Kitap asla sıkmıyor, kendini çok güzel okutturuyor. Ve okuyucuya çok şey katacağına inandığım bir kitap.
Herkesin keyifle okuyacağı bir kitap olmasının yanında şöyle bir not da bırakmak istiyorum: Kitap okumaya yeni başlamış birine kesinlikle tavsiye edilebilecek bir kitap
Momo, kimsesiz bir kız çocuğudur. Yaşadığı yerde herkes onu çok seviyor. Bunların içinde 2 dostu var; turist rehberi Gigi ile ihtayar çöpçü Beppo. Herkes dertlerini sıkıntılarını Momo'ya anlatır çünkü Momo çok iyi bir dinleyicidir. Ancak her şey bu kadar güzel gitmez çünkü onların düşmanları vardır: ZAMAN HIRSIZLARI.
Zaman hırsızları insanların hayatlarından bir şeyleri değiştirip zamanlarını çalarlar, bir zaman sonra herkes bunların ağına bir şekilde düşer. Ama asıl düşmanlarının Momo olduğunu anlarlar çünkü Momo onlara kolay kolay inanmaz ve hatta inananları da düzeltmeye çalışır. İçlerinden biri de kendini ifşa edince, zaman hırsızları Momo'nun peşine düşerler. Momo bunlardan kaçarken Hora usta ve Hora ustanın kaplumbağasıyla karşılaşır. Ve böylece mücadele etmeye başlarlar.
KEYİFLİ OKUMALAR
Çok ye, az konuş
"Bak göreceksin, Kadsiopeia," diyordu, "şimdi herşey anlaşılacak. Nino,Gigi ile Beppo'nun şimdi nerede olduklarını bilir. Sonra da gider çocukları bulur ve yine hep bir arada oluruz. Belki Nino ile karısı ve diğerleri de gelir. Arkadaşlarımı eminim seveceksin. Belki bu akşam küçük bir ziyafet veririz. Ben onlara çiçekleri, Hora Usta'yı, müzik seslerini, herşey anlatırım. Ah, onları tekrar göreceğim için öyle seviniyorum ki! Ama önceyi bir öğle yemeği yiyeceğime seviniyorum. Çok acıktım biliyor musun? "
Sayfa 213 - Pegasus YayınlarıKitabı okudu
Momo
Bak Momo" derdi," ne oluyor. Biliyor musun? Bazen önüne upuzun bir cadde çıkıyor. Öyle uzun ki, insan bunun sonu gelmez sanıyor." Beppo bu kadarcık laftan sonra devam ederdi: " o zaman acele etmeye başlıyorsun. Gittikçe daha çık acele ediyor insan. Her önüne baktığında yolun hiç kısalmamış olduğunu fark ediyorsun. Daha hızlı ve daha gayretli çalışıyorsun; sonunda nefesin kesilip güçsüz kalıyorsun. Ve cadde hala upuzun bir şekilde seni bekliyor." "İnsan caddenin tamamına bakıp hemen bir karara varmamalı. Her zaman adım adım ilerlemeli. Sürekli bir adım sonrasını düşünmeli, bir adım, sonra derin bir nefes, sonra bir süpürge. İşte o zaman hayat zevkli olur. Önemli olan işini iyi yapmaktır. Öyle de olmalı." "Bir de bakarsın ki adım adım bütün yolu bitirmişsin. Nasıl olduğunu anlayamadan ve yorulmadan."
Sayfa 42Kitabı okudu
Suskun bir ihtiyar ve konuşkan bir genç
"Çünkü Beppo' ya göre, dünyadaki bütün anlaşmazlıklar kasıtlı ya da kasıtsız, aceleye getirilerek söylenmiş birtakım yalan yanlış sözlerden kaynaklanıyordu."
Sayfa 42Kitabı okudu
"Bak Momo" derdi, "Ne oluyor, biliyor musun? Bazen önüme upuzun bir cadde çıkıyor. Öyle uzun ki, insan bunun sonu gelmez sanıyor."
Beppo bu. Bu kadarcik laftan sonra bile önüne bakarak bir süre susar, sonra devam ederdi:
"O zaman acele etmeye başlıyorsun. Gittikçe daha çabuk.. Her seferinde önüne baktığında yol kısalır gibi olmuyor. Daha hızlı, daha gayretli, daha korkulu çalışıyorsun; sonunda nefesin kesilip güçsüz kalıyorsun. Ve cadde önünde upuzun duruyor. İnsan böyle yapmalı,''
Susup, biraz daha düşündükten sonra sürdürdü konuşmasını:
"Caddeyi bütünüyle görüp düșünmemeli. Hep bir sonraki adımı, bir sonraki nefesi ve bir sonraki süpürgeyi... Ve hep bir
sonra geleceği... O zaman zevkli olur. Önemli olan işini iyi yapmaktır. Ve öyle yapmak gerekir."
Beppo için bu kadar laf çok fazlaydi. Uzun bir süre susup ancak öyle bașlardı yeniden konuşmaya:
"Bir de bakarsın ki, adım adım bütün yolu bitirmişsin. Nasıl olduğunu anlamadan ve yorulmadan."
Başını önüne eğer sözünü noktalardı:
"Önemli olan da budur."
Sayfa 34Kitabı okudu
Beppo
"İnsan caddenin tamamına bakıp hemen bir karara varmamalı. Her zaman adım adım ilerlemeli. Sürekli bir adım sonrasını düşünmeli, bir adım, sonra derin bir nefes, sonra bir süpürge. İşte o zaman hayat zevkli olur. Önemli olan işini iyi yapmaktır. Öyle de olmalı."
"Bir de bakarsın ki adım adım bütün yolu bitirmişsin. Nasıl olduğunu anlamadan ve yorulmadan. Önemli olan da budur."
Sayfa 43Kitabı okudu