Doğru ne demek? Sen hayal etme yeteneği olmayan bir insansın, Beppo. Bütün yaşam bir hikayedir ve biz de onun içindeyiz.
Sayfa 115Kitabı okudu
"Bak Momo," derdi, "ne oluyor, biliyor musun? Bazen önüme upuzun bir cadde çıkıyor. Öyle uzun ki insan bunun sonu gelmez sanıyor." Beppo bu kadarcık laftan sonra bile önüne bakarak bir süre susar, sonra devam ederdi: "O zaman acele etmeye başlıyorsun. Gittikçe daha çok acele ediyor insan. Her önüne baktığında yolun hiç de kısalmamış olduğunu fark ediyorsun. Daha hızlı ve daha gayretli çalışıyorsun; sonunda nefesin kesilip güçsüz kalıyorsun. Ve cadde hâlâ upuzun bir şekilde seni bekliyor."
Reklam
Gelde bunu hız çağına anlat…
"Bak Momo," derdi, "ne oluyor, biliyor musun? Bazen. önüme upuzun bir cadde çıkıyor. Öyle uzun ki insan bunun sonu gelmez sanıyor." Beppo bu kadarcık laftan sonra bile önüne bakarak bir süre susar, sonra devam ederdi: "O zaman acele etmeye başlıyorsun. Gittikçe daha çok acele ediyor insan. Her önüne baktığında yolun hiç de kısalmamış olduğunu fark ediyorsun. Daha hızlı ve daha gayretlı çalışıyorsun: sonunda nefesin kesilip güçsüz kalıyorsun. Ve cadde hálá upuzun bir şekilde seni bekliyor." Susup biraz daha düşündükten sonra sürdürdü konuşmasını: "İnsan caddenin tamamına bakıp hemen bir karara varmamalı. Her zaman adım adım ilerlemeli, Sürekli bir adım somrasını düşünmeli, bir adım, sonra derin bir nefes, sonra bir supürge. İşte o zaman hayat zevkli olur. Önemli olan işini iyi yapmaktır. Öyle de olmalı" Uzun bir süre susup yeniden konuşmaya başladı: "Birde bakarsın ki adım adım bürün yolu bitirmişsın. Nasıl oldugunu ardamadan ve yorulmadan.
Yalnızca Momo, Beppo' dan cevap alabilmek için uzun süre beklemesi gerektiğini bilir ve onun sözlerini rahatlıkla anlardı. Beppo'nun sorulara yanlış bir cevap vermemek için bu kadar uzun düşündüğünü bilirdi, çünkü Beppo'ya göre, dünyadaki bütün anlaşmazlıklar kasıtlı ya da kasıtsız, aceleye getirilerek söylenmiş birtakım yalan yanlış sözlerden kaynaklanıyordu.
"Bak Momo," derdi, "ne oluyor, biliyor musun? Bazen önüme upuzun bir cadde çıkıyor. Öyle uzun ki insan bunun sonu gelmez sanıyor." Beppo bu kadarcık laftan sonra bile önüne bakarak bir süre susar, sonra devam ederdi: "O zaman acele etmeye başlıyorsun. Gittikçe daha çok acele ediyor insan. Her önüne baktığında yolun hiç de kısalmamış olduğunu fark ediyorsun. Daha hızlı ve daha gayretli çalışıyorsun; sonunda nefesin kesilip güçsüz kalıyorsun. Ve cadde hâlâ upuzun bir şekilde seni bekliyor." Susup biraz daha düşündükten sonra sürdürdü konuşmasını: "İnsan caddenin tamamına bakıp hemen bir karara varmamalı. Her zaman adım adım ilerlemeli. Sürekli bir adım sonrasını düşünmeli, bir adım, sonra derin bir nefes, sonra bir süpürge. İşte o zaman hayat zevkli olur. Önemli olan işini iyi yapmaktır. Öyle de olmalı." Uzun süre susup yeniden konuşmaya başladı: "Bir de bakarsın ki adım adım bütün yolu bitirmişsin. Nasıl olduğunu anlamadan ve yorulmadan."
Çok ye, az konuş
"Bak göreceksin, Kadsiopeia," diyordu, "şimdi herşey anlaşılacak. Nino,Gigi ile Beppo'nun şimdi nerede olduklarını bilir. Sonra da gider çocukları bulur ve yine hep bir arada oluruz. Belki Nino ile karısı ve diğerleri de gelir. Arkadaşlarımı eminim seveceksin. Belki bu akşam küçük bir ziyafet veririz. Ben onlara çiçekleri, Hora Usta'yı, müzik seslerini, herşey anlatırım. Ah, onları tekrar göreceğim için öyle seviniyorum ki! Ama önceyi bir öğle yemeği yiyeceğime seviniyorum. Çok acıktım biliyor musun? "
Sayfa 213 - Pegasus YayınlarıKitabı okudu
Reklam
Momo
Bak Momo" derdi," ne oluyor. Biliyor musun? Bazen önüne upuzun bir cadde çıkıyor. Öyle uzun ki, insan bunun sonu gelmez sanıyor." Beppo bu kadarcık laftan sonra devam ederdi: " o zaman acele etmeye başlıyorsun. Gittikçe daha çık acele ediyor insan. Her önüne baktığında yolun hiç kısalmamış olduğunu fark ediyorsun. Daha hızlı ve daha gayretli çalışıyorsun; sonunda nefesin kesilip güçsüz kalıyorsun. Ve cadde hala upuzun bir şekilde seni bekliyor." "İnsan caddenin tamamına bakıp hemen bir karara varmamalı. Her zaman adım adım ilerlemeli. Sürekli bir adım sonrasını düşünmeli, bir adım, sonra derin bir nefes, sonra bir süpürge. İşte o zaman hayat zevkli olur. Önemli olan işini iyi yapmaktır. Öyle de olmalı." "Bir de bakarsın ki adım adım bütün yolu bitirmişsin. Nasıl olduğunu anlayamadan ve yorulmadan."
Suskun bir ihtiyar ve konuşkan bir genç
"Çünkü Beppo' ya göre, dünyadaki bütün anlaşmazlıklar kasıtlı ya da kasıtsız, aceleye getirilerek söylenmiş birtakım yalan yanlış sözlerden kaynaklanıyordu."
"Bak Momo" derdi, "Ne oluyor, biliyor musun? Bazen önüme upuzun bir cadde çıkıyor. Öyle uzun ki, insan bunun sonu gelmez sanıyor." Beppo bu. Bu kadarcik laftan sonra bile önüne bakarak bir süre susar, sonra devam ederdi: "O zaman acele etmeye başlıyorsun. Gittikçe daha çabuk.. Her seferinde önüne baktığında yol kısalır gibi olmuyor. Daha hızlı, daha gayretli, daha korkulu çalışıyorsun; sonunda nefesin kesilip güçsüz kalıyorsun. Ve cadde önünde upuzun duruyor. İnsan böyle yapmalı,'' Susup, biraz daha düşündükten sonra sürdürdü konuşmasını: "Caddeyi bütünüyle görüp düșünmemeli. Hep bir sonraki adımı, bir sonraki nefesi ve bir sonraki süpürgeyi... Ve hep bir sonra geleceği... O zaman zevkli olur. Önemli olan işini iyi yapmaktır. Ve öyle yapmak gerekir." Beppo için bu kadar laf çok fazlaydi. Uzun bir süre susup ancak öyle bașlardı yeniden konuşmaya: "Bir de bakarsın ki, adım adım bütün yolu bitirmişsin. Nasıl olduğunu anlamadan ve yorulmadan." Başını önüne eğer sözünü noktalardı: "Önemli olan da budur."
Beppo
"İnsan caddenin tamamına bakıp hemen bir karara varmamalı. Her zaman adım adım ilerlemeli. Sürekli bir adım sonrasını düşünmeli, bir adım, sonra derin bir nefes, sonra bir süpürge. İşte o zaman hayat zevkli olur. Önemli olan işini iyi yapmaktır. Öyle de olmalı." "Bir de bakarsın ki adım adım bütün yolu bitirmişsin. Nasıl olduğunu anlamadan ve yorulmadan. Önemli olan da budur."
Reklam
bak momo," derdi, "ne oluyor, biliyor musun? bazen önüme upuzun bir cadde çıkıyor. öyle uzun ki, insan bunun sonu gelmez sanıyor. beppo bu kadarcık laftan sonra bile önüne bakarak bir süre susar, sonra devam ederdi: "o zaman acele etme­ye başlıyorsun. gittikçe daha çok acele ediyor insan. her önüne baktığında yolun hiç de kısalmamış olduğunu fark ediyorsun. daha hızlı ve daha gayretli çalışıyorsun; so­ nunda nefesin kesilip güçsüz kalıyorsun. ve cadde hala upuzun bir şekilde seni bekliyor." susup biraz daha düşündükten sonra sürdürdü ko­nuşmasını: "insan caddenin tamamına bakıp hemen bir karara varmamalı. her zaman adım adım ilerlemeli. sü­rekli olarak bir adım sonrasını düşünmeli, bir adım, son­ra derin bir nefes, sonra bir süpürge. işte o zaman hayat zevkli olur. önemli olan işini iyi yapmaktır. öyle de ol­malı. " uzun bir süre susup yeniden konuşmaya başladı: " bir de bakarsın ki, adım adım bütün yolu bitirmişsin. asıl olduğunu anlamadan ve yorulmadan."
Bazıları Çöpçü Beppo'nun aklının pek yerinde olmadığını söylerlerdi. Bunun sebebi, sorulan sorulara karşılık vermeyip sadece gülümsemekle yetinmesiydi. Önce düşünür ve sonra da cevap vermeye gerek görmezse susardı. Cevap vermesi gerektiğine inanırsa, daha da uzun düşünürdü.
Yalnızca Momo, Beppo'dan cevap alabilmek için uzun süre beklemesi gerektiğini bilir ve onun sözlerini rahatlıkla anlardı. Beppo'nun sorulara yanlış bir cevap vermemek için bu kadar uzun düşündüğünü bilirdi, çünkü Beppo'ya göre, dünyadaki bütün anlaşmazlıklar kasıtlı ya da kasıtsız, aceleye getirilerek söylenmiş birtakım yalan yanlış sözlerden kaynaklanıyordu.
Yalnızca Momo, Beppo'dan cevap alabilmek için uzun süre beklemesi gerektiğini bilir ve onun sözlerini rahatlıkla anlardı. Beppo'nun sorulara yanlış bir cevap vermemek için bu kadar uzun düşündüğünü bilirdi, çünkü Beppo'ya göre, dünyadaki bütün anlaşmazlıklar kasıtlı ya da kasıtsız, aceleye getirilerek söylenmiş birtakım yalan yanlış sözlerden kaynaklanıyordu.
Sayfa 42
“Sen hayal etme yeteneği olmayan bir insansın, Beppo. Bütün yaşam bir hikayedir ve biz de onun içindeyiz.”
365 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.