“Zaman hem akıyordu, hem durmuştu; çevremdeki nesneler hem yok olup gidiyor, hem ölümsüzleşiyordu. Alışılmış bir dünyayla alışılmamış bir dünya arasındaki ayrımlaşmaydı bu.”
Ümit etmiştim her şeyin düzeleceğini,
Sulh ile taçlanacağını ümit etmiştim
İnsan ırkının mutlu günler boyunca .
Fakat çok yanılmışım ,çünkü görüyorum ki
Sulhun yozluğu az değil savaşın ziyanından
Keşke istikbali bilmeden yaşasaydım,
Şerden bana düşeni taşısaydım sadece;
Her günün yükü zaten yeterken bana,
Çağlar boyunca taşınmak üzere
Dağıtılmış yük, birden yıkıldı şimdi üzerime
Bir ölü doğumdur bu