İki öyküden oluşmuş Çehov'un yazdığı son öyküsüdür. Her iki öykünün ana karakteri önceden farkında olmadıkları daha sonra bir aydınlanma yaşayamalarıyla farkına vardıkları kavramlar olmuştur. Bunlar; özel mülkiyet, ben, çalışmak. Karakterler bu kavramların öneminin farkına varınca da yaşadıkları yeri, insanları, kendilerini, isteklerini, yerleşmiş düşünceleri yadırgamış ve onlardan kurtulmaya çalışmışlardır. İlk öyküde nişanlısını terk edip yeni bir hayata başlayan kadının hayatı yer almakta ikinci öyküde aşık olmuş genç bir edebiyat öğretmenin hayatı yer almaktadır. Çehov'un arada yaptığı kısa betimlemelerine hayran oluyorum hatta o satırların zihnimdeki tahayyülünü ezberliyorum desem yeridir. Özetle Çehov'un bu kısacık hikayesi de zihnimde iz bırakacak nitelikteydi. Okumanızı tavsiye ederim, iyi okumalar diliyorum.