Yormayan ilişkileri seviyorum. Hayatın tüm zorluğunu, birlikte pamuğa çevirdiklerimi. Sevildiğime emin olduğum, şüphesiz ilişkileri. Haykırırcasına söylüyorum herkesin istediğini: SEVİYORUM GÜZEL SEVMEYİ.
Hep karşı tarafın iyiliği ve mutluluğu oldu mesele. Hep onlara adandı ince düşünceler. Tersi olması gereken günlerde de fark etmediler. Böyle böyle unuttular bizi, unutturdular kendimizi düşünmeyi.
“Hayattaki aşırı düzensizliğin başlıca nedenlerinden birisi herkesin hayatta iyi bir düzen kurmaya çalışması, fakat hiç kimsenin hayatın kendisini düzene sokmak istememesidir.”
“Kabuklarımızın altında kendimizi saklamakta ne kadar da ustayız...
Ve ne kadar güçlü korunuyoruz, kalkanlarımızın ardında.
Hissedilmeden, el değmeden, sevgimizi göstermeden.
İstiridyeler, deniz minareleri, midyeler,
Kirpiler ve kaplumbağalar gibi.
Sahi koruyor mu bizi bu çatlamamış sert kabuk?”
“Bir ışık arıyorum, bir umut arıyorum uzun zamandır
Aradıkça batıyorum karanlık kuyulara
Kimse duymuyor çığlıklarımı
Duyan aldırış etmiyor, çekip kurtarmak istemiyor
Bense insanların bu ilgisizliği karşısında ilgiye susamışım”