Ne yapsın bülbül, bir gül açmış kendine,
Hem dikensiz, hem reyhan saçar üstüne,
Seven ne bilsin sevilmek makâmını,
Biri derdini der biri devâsını..
Kem bülbüle ey gül n'için açmaktasın,
Bak hâline ki bülbülü anlayasın,
Dikenle yaralanmış göğsünde izler,
Kanadından kurumuş kanları siler..
Senin yaprağın, dalın var, hem çiçeğin,
Bakıp izlemek seni harcı değil gözlerin.
Düşse de bülbülün olmaz hiç korkusu,
Onda kanat var, sende düşmek arzusu..
Âşinadır derde belki hem müptelâ,
Kokunu çalar senin, tutamazsında..
Öyle işte, bırak beyhûde ötüşsün,
Henüz yangın değilken, harlama sönsün..
Aşk Belasına At Beni Tanrım:
Yâ Rab bela-yı aşk ile kıl âşîna beni
Bir dem bela-yı aşktan kılma cüdâ beni
Az eyleme inayetini ehl-i dertten
Yani ki çoh belâlara kıl müptelâ beni
Gittikçe hüsnün eyle ziyâde nigârımın
Geldikçe derdine beter et müptelâ beni
Öyle zaîf kıl tenimi firkatinde kim
Vaslına mümkün ola yetürmek sabâ beni
Nahvet kılıp nasîb Fuzuli gibi bana
Yâ Rab mukayyed eyleme mutlak bana beni
Fuzuli
‘’Aynı derde müptela olanlar, birbirlerini iyileştirirler.’’
Herman Melville
Olmuyor dostum olmuyor hâla düşüncelerimdesin herşeye rağmen.
Birşeyler var beni sana iten,bir kuvvet var ısrarla beni sana yönlendiren.
Ruhunun ipleri sarmış gibi ruhumu.
Rüyalarımda hüküm sürüyorsun geceleri.
Gündüzleri ışık gibi her bir yanımda.
Şimdi ben nerden nasıl başlasam bilemiyorum.
Haklı olduğum çok zamanlar vardı.
Haklı olduğun
Duam kabul olmuştur, ben asla Allah'tan mutluluk, rahatlık ve dertsizlik istemedim, asla! Dertsiz insan ölüdür, bitkidir. Anlayış ve duygu yüklü insan nasıl dertsiz yaşayabilir?
Ben dertsizlik yerine sürekli Allah'tan beni aşağılık ve sıradan dertlere müptela kılmamasını istedim.
Ruhumu, kalbimi ve duygularımı bu sıradan dertleri hissedecek düzeye indirmemesini istedim.
• Ali Şeriati,
Yalnızlık Sözleri 2
“Ahlaklı olmanın ilk şartı, temeli, insanın her şeyden ve dünyalardan değerli, hürmete layık olduğunu kabul etmektir. İnsan, insanlık düşmanı olmadıkça bu değerini muhafaza eder. İnsana dokunulmaz, hürriyetlerine el sürülmez. Hiddet, hak ve adalet talebinden ileri giderse bizzat kendisi haksızlıktır, hakarettir. İnsana tahakküm edilmez, insan esir edilmez, insana zulüm edilmez. İnsanlık cevherimize yakışmayan her şey bize zulümdür. Yapmamız lazım gelen ilk iş, Garbın aşıkı değil, insan ruhunun müptela aşıkı olacak bir zümre yetiştirmektir. Aşkın ve dinin bulunduğu yerde insan pek büyük bir varlıktır.”
Garbın İlim Zihniyeti ve Ahlak Görüşü
Nurettin Topçu
Şayet dertsizlik derdine müptela değilsek; zulmün, zilletin onur kırıcı kuşatmasını sukûtla geçiştiremeyiz... Zaten zalimin zulmû ve mazlumun duyarsızlığı buluşmuşsa işte gerçek musibet o zamandır...