26 Eylül sabahı şafakla beraber Süvari Tümeni, Ajlun Kazasının merkezi olan Erbil'e ulaştı. Burası Yıldırım Ordular Grubunun dahilinde bulunan menzil noktalarından biri idi. Bu menzil noktasında 1 milyon kilodan fazla arpa, bir o kadar buğday ve 5-6 yüz bin kilo hububat saire vardı. Ambarlar ağızlarına kadar dolu idi. Bunlar şimdiye kadar geçen birliğin alabildiklerinden fazla kalanı idi. Şam'a varıncaya kadar diğer tesadüf ettiğimiz menzil noktalarında da hemen aşağı yukarı aynı miktar erzak ve hububat mevcuttu. Filistin savaş cephesi gerisinde böyle erzak dolu menziller bulunduğuna göre biz neden iaşe yüzünden o derece müşkülata uğramıştık. Neden bilhassa hayvanlarımız günlerce arpasız, samansız kalmıştı. Nakliye vasıtaları yetersiz deniliyordu. Çünkü Anadolu Demiryolları, Almanların şarabını, şampanyasını, birasını, daha bilmem nelerini taşımaktan kurtulamıyordu. Diğer taraftan da Anadolu'dan Arabistan'dan, Almanya'ya buğday, arpa nakliyatı yapıldığı rivayet olunuyordu. Hemen her Alman neferinin, her Alman subayının Almanya'da bıraktığı ailesini beslemek için postalara her hafta beşer kilo ağırlığında etten, yumurtadan, fasulyeden, yağdan, peynirden mürekkep binlerce paket yığılıyordu. Sanki Almanlar hizmetten çok hem kendilerini, hem Almanya'daki ailelerini beslemek için memleketimize gelmişlerdi. İzmir'in Suriye'nin en iyi üzüm ve incirlerini, Türkiye'nin has ekmeklerini onlar yiyor, Bomonti biralarını onlar içiyordu. Türk efradı, mesela payitahtta bile tuzlu balıkla geçinirken Almanların sofrasında en körpe dana etlerinden kızartmalar eksik olmuyordu.
Sayfa 66 - Arba YayınlarıKitabı okudu
Sultan Orhan Gazi
SULTAN ORHAN GAZİ
Ömrü fetihten fetihe koşmakla geçen büyük idareci
Osmanlı Devleti gibi üç kıtaya hükmedecek muhteşem bir imparatorluğun temelini atan Osman Gazi, beka âlemine gitme vaktinin geldiğini anlayınca, Gazi oğlu Orhan'ı çağırmış ve ona şöyle vasiyet etmişti:
"Oğlum, İstanbul'u aç, gülzar eyle. Öldükten sonra beni
Osman Gazi’nin Fatih’e Devrettiği Bayrak
Osmanlı Devleti’nin banisi Osmanoğulları sülalesi, Oğuz Türklerinin Kayı boyuna mensuptur. Anadolu Selçuklu Devleti hükümdarı I. Alâeddin Keykubad devrinde (1220–1237), Ertuğrul Gazi önderliğinde Orta Asya’dan Anadolu’ya gelen Kayılar, Anadolu Selçuklu Devleti’ne yaptıkları hizmetlere karşılık olarak,
Murat: "Teşekkür ederim, yeter ki sen sağ salim git gel, gözlerim yollarda kalmasın?"
Zehra: "Ne dedin, gözlerim yollarda kalmasın mı diyorsun, özler misin beni?"
Murat: "Evet, İzmir güzeli hâlâ anlamadın mı beni, tabii ki özlerim, hem de çok!"
Zehra çok mutlu olmuştur; utanır, bir an al al olmuştur yanakları.
"Merak etme Çakma İstanbullu, tez gidip geleceğim, seni özleyeceğim" der, sonra da el sallayarak koşarak ayrılır.
Murat çok mutlu olmuştur, "oh ve" diyerek ardından bağırır.
"İzmir güzelim, seni çok ama çok seviyorum... Çılgınlar gibi âşığın sana, beni duyuyor musun?"
Zehra onun söylediklerini duymuş daha çok mutlu olmuştu, a da: "Çakma İstanbullu Murat, ben de seni çok seviyorum, bekle beni, yine sana geleceğim!" diye haykırır.
Murat çıldırmıştır âdeta: "Şükürler olsun Allah'ım bizi ayırma sağ salim gidip gelsinler."
Sayfa 136Kitabı okudu
