Sabitlenmiş gönderi
Oysa biliyorsun ne geçmiş var ne gelecek yalnızca şimdilik var o da şimdilik..
Neden bu kadar olmak istediğimiz bizi küçümsüyoruz.
Olmak istedigimiz bizi kafamizda çok mu büyüttük acaba.
Acaba biz olan bizi bulmaya korkuyormuyuz.
Biz olan bizi çocukluğumuzdamı unuttuk acaba.
Yoksa onu büyütmeyimi unuttuk.
Yoksa onu başkalarımı büyüttü ondan mı biz olan bizi bulamıyoruz.
(Çok mu karamsar oldum acaba)
Bu gün insanların istemi üzerine biraz kafa yordum . İstemin insanlar arasında ne kadar deyiştiğini ve deyiştirdiğini fark ettim. Bazı insanları istemleri onları öyle deyiştiriyorki tanıyamıyorsunuz. Çünkü istemleri onları öyle bir kür ediyorki çevresine ve kendine zarar verdiğinin farkında bile deyil, çünkü istemine kendini öyle kaptırmış ki başkasının istemine bile istem duyuyor istem galiba insanları biraz duygusuzlaştırıyor... (Bu biraz olmadı galiba. bu düşündüklerinizi yazıya geçirememek çildirtiyor insani)
Okur Takip Önerileri
Biz yaşamı bizlerle var olduğunu zan ediyoruz.
Yaşam varlığımızla devam etmiyordur belki.
Belkide yaşanmış yaşamları yaşıyoruzdur da yaşadığımızı zan ediyoruz.
Belkide hiç yaşamıyoruz da sadece görüntülerimizi görüyoruz dur.
Belkide görüntülerin sonunu gördüğümüz içindir bu kadar yaşamdan korkuyoruz.
Çünkü o görüntülerde bizi korkutan bir son görüntü var.
Belkide ondan dır bu kadar görüntümüzden korkuyoruz.
Çünkü o son görüntüde bir yok oluş var
Geçmiş çok fazla utanılmasi gereken şeyler barındırır.
Bu geçmiş zamanda utanılması gereken şeyler hepsi insana ait.
Yakın ya da uzak geçmişin zaman dehlizinde çok şey barındırır insan.
Her zamanın zamana karşı sorumluluğu olmalı.
Ne yapabilirim geçmişi, sorgulayabilir miyim geçmişi .
Bu kadar güçlümüsün.
Neden bu kadar bukalemanvari yaşıyoruz.
Biz ne kaybettik ki kendimizi mi arıyoruz.
Biz ne arıyoruz kendimizi mi kaybettik.
Biz kaybettiğimiz bizi mi arıyoruz.
Kaybettiğimiz kendimizi bulamıyormuyuz
Geleceğimi şöyle hazırlayacam diyemiyorsunuz.
Çünkü yaşadığınız zamanın sahibi Siz deyilsiniz.
Siz sadece zamanın birer tutsağısınız.
Zaman sizi istediği gibi eskitir.
Zaman alıyor siz istemesenizde sizden istediklerini.
Zamanı siz isteseniz de durduramazsınız .
Bir bakmişsınız zaman artık sizin için durmuş.
İşte o zaman artık zamana hiç ihtiyacınız olmayacak
Bir şeyi yapmak zorunda kaldığınız şeyi yapmak zorunda kalıyorsanız. O her neyse yaptığınız şeyden hiç bir zaman zevk alamiyacağınız bir şey olabilir. Bir işi, hareketi, davranışı V.B. yapmak zorunda olduğunuz şeyin hayatınızı sıkıcı kalıyorsa o yapmak zorunda kaldığınız şeyi deyiştirme şansınız var. Yok ise onu deyiştirebilmek için mücadele edin sevdiğiniz işi yapın. Hayat bazen bizim yapmak istemediğimiz şeyleri bize zorla dayatır. Bu her şey olabilir.
Insanlar, öyle yanliz ve kırgınlar ki. .. hepsinin beklentileri çok büyük, oysa hayat öyle küçük ve öyle imkansızlıklarla dolu ki herkes, koşup koşup hayallerinin, beklentilerinin duvarına çarpıyor.
Siz karar veremezsiniz doğumunuza, dünyaya gelişinize
Bu kararı size sormadılar.
Bir çok şeyin kararını size sormadan aldılar.
Hayatınız hakkında onlar karar verdi size sormadan.
Ama artık kararları ben vereceğim diyecekseniz.
Sadece size bir karar verme hakkı verdiler.
O da ne zaman öleceğiniz hakkındaki kararı sadece sizin bilmeniz.
İşte Sadece o kadar sizi yaşama bağlıyor ve özgürleştiriyor
Geleceği görüyorum bana ne olacağını görüyorum.
Yaşama dair bütün sevinçlerimi ve isteklerimi bitirdim.
Keşke hiç okuma, yazma bilmeyen biri olarak kalsaydım.
her gün yeni bir şey öğrenirdim ve bununla avunur sevinirdim.
Keşke hayatın anlamsızlığını çok erken keşfetmeseydim.
Hayatın anlamını biraz bile bilmek yok olduğunu bilerek yaşadığını zannetmek.
Sevdiğimiz her şeyin ve bizlerin bir gün yok olacağını bilerek yaşamak
Bu gün internette dünyanın değişik ülkelerin kentlerine baktım ne kadar güzel yerler olduğunu gördüm ve bende oralara gitme isteği doğdu ama sonradan bana internette gösterilen yerlerin benim yaşadığım bu yerden hiç bir farkının olmadığını çünkü dünya tek parça aynı toprak aynı bitki ve aynı betondan ibaret. ama internette bana gösterilen benim şu an yaşadığım bu şehirde bakıp ta göremediğim bakış açısı ile bana göstermesi ve bundan şunu çıkarıyorum yerler ve mekanlar değişmiyor, değişen sadece bakış açilarımız ve bizleriz