Musafir

Yarım yamalak yaşamak ile iyi kötü yaşamak arasında bir ayrım gözetmekten oldu hep bunlar.
Reklam
Ölümün soğuk nefesi değdi kalbime Yine de yolcu denir mi bana Yürümek bu eylemsellik paradigması bir korkuluk olan bana katlanabilirse buyursun baldırımdaki domurmuş hücrelerin hepsini yürümekte saysın ben yerimde sayarım gözlerimin altındaki halkalar dolu dizgin hareler şimdi hareket budur dolayısıyla yani beni yola katsınlar en azından korkak değilim korkuluk olmayı ben yolcu olmaya devam edebileyim diye seçtim.
çünkü bitkinliklerini günden saklar ekinler ekinler çocukların en rahat uykuları

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Acının omuzlanışı
korkmayın ölüm bir başka ağzıdır yarasaların aşınmış eşikler, aşınmış yaygaralar
Kirpiklerim ok ok Döküldü tirkeşinden Tirkeş, ah tirkeş Saraydın köklerini Gitme diyeydin Batmayaydı döktüklerin göz bebeğime Benim bu dünyaya bir hikmetli nazarım olaydı...
Reklam
NARİNCİYE
Musluktan akan suyun rüzgârı karnımı ağrıtan Huysuzluğum saplanmadı karnıma Yorgun değilim, yol bitmemişken Ağlayan bulutlar beni yıkamıyor Yıkamıyor mâdem Yıkmasına izin veremem Çelikten zırh ördüm ruhuma bedenimi Soluk soluğa da değilim Öyle sâkin fakat durmaksızın meşgale ağında Yem olmadan ilerlemeliyim. Bana düşen rol yine kolon olmak Taşıyıcı cinsten.
"Allah zuhrunun şiddetinden gaiptir."