Babam öldüğüne göre hepimiz ölebiliriz demiştim herkese. Çünkü bir aileden baba çıkarılınca geriye ne kalır hesap edemiyordum o yaşlarda. Bir anne,bir kardeş,bir de ben, kesinlikle bir baba etmiyorduk.
Sayfa 113Kitabı okudu
Elinden, dilinden, kalbinden, midesinden, ayaklarından, ruhundan ve beyninden başka neyi vardır ki insanın? Soyut ve somut şeylerin hepsi bu parçaların elindedir.
Sayfa 101Kitabı okudu
Uyumak, dedim kendime, insan için büyük bir nimettir. Başka türlü acılar bastırılamazdı.
Sayfa 39Kitabı okudu
Uzun yollar yalnızlar yürüsün diye vardır.
Sayfa 144Kitabı okudu
Bir Ben Kaldım Bir De Serap..
“İnsanlardan midem bulanıyor,” dedi ve yeni bir sigara istedi.
Çakmakla beraber sigarayı uzattım. O kadar güzel yaktı ki beni de yakmasını istedim. Her şeyimi! Bedenimi yakması yetersizdi, kendisini de yakmasını isteyecektim, çünkü âşık oldum. Aşk dediğin şey bu değil mi zaten? Kendini de, sevdiğini de yakmak!
“Yüzünde kan var,” dedi.
Sayfa 32 - Sayfa 6
Aşk nasıl bir şeydi? Bir anda adamı ikiye bölüyordu. Birinci bölüm yaşamaya, ikinci bölümse ölüme ayrılıyordu.
Sayfa 6 YayınlarıKitabı okudu
Kadınların kendilerine has dünyaya küsüşleri vardır. Saçları kadar ince matemlerini gözlerinden okursunuz. Omuzlarında yaşamanın tüm yükü, geçmiş ve geleceklerinde hep bir bekleyiş vardır. Kadınların umut edişleri de çektikleri acılar da hep kendilerine hastır. Sırtları dönüktür mesela dünyaya veya bir türlü açılmak bilmeyen koca kapılara. Yüzlerinin en ücra köşelerinde bir rüzgar uğultusu dolanır da uzaklık nedir öğretirler bize.
Sayfa 16Kitabı okudu
Arkamda çok ceset bıraktım. Her ceset kellemden bir saç kopardı.
Sayfa 11
Sonu yoktu öldürmelerimin, sonu yoktu yaşamanın. Böyle böyle boşalttım içimi.
Sayfa 11
İradesini tekmeleyen, bir önceki gününden nefret edip bir sonraki güne övgüler dizen insanın kafa karışıklığı nankörlüğünden gelir. Bütün adi terk edişleri, bütün kaybedişleri, bütün elemleri bu şekilde açıklayabilirim.