Kitap baştan ayağa bilimsel bir gerçeği reddediyor. Neoliberal güdülerle kaleme alınmış, toplumun yaşam şeklinden ve tarihten bihaber bir metin ortaya konulmuş.
Çin’de nüfus artışını dizginleyerek yoksullukla mücadele etmek için çıkan tek çocuk yasası hayali birtakım vesveselerle eleştirilmeye çalışılmış ama bu eleştirilerin hiçbiri yere basmıyor maalesef.
Şu kısım, hayattan ve dolayısıyla gerçeklikten uzak değerlendirmelerin iyi bir örneği:
“Haberlerde resmi bir görevli, tek çocuk yasası sayesinde 400 milyon Çinlinin doğmamış olması nedeniyle kendi kendini kutladı. Bu açıklama beni şaşkına çevirdi. İnsan nasıl 400 milyon hayaletten mutluluk duyabilirdi ki? Başka bir deyişle, var olmayan 400 milyon kişiden... İnsana yatırım yapmak yerine yokluğa yatırım yapmak neden? Dünyaya gelmemiş olan bu Çinli kalabalığı arasında hiç kuşkusuz zeki insanlar, olağanüstü insanlar, arzulanan insanlar, cesur insanlar, dahası yeni Mozart, bir sonraki Einstein, müstakbel Pasteur, dehasıyla tüm insanlığı değiştirecek insanlar olacaktı...”
Sürücü Koltuğu bu sorulara “evet”
