Gözyaşlarının Tersine Dünyası
...insan genellikle katı ve duygusuz olduğunu kabul ediyor ve gözyaşlarını sadece çok ender mutluluk nöbetlerine saklıyor, hatta kimileri daha acısızlığı tattığı zaman ağlamak zorunda kalıyor: artık sadece mutlulukta çarpıyor yüreği.
Sayfa 99 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
''Bir ikilidir ağlamak ve gülmek. Ağlamak, sanılanın aksine çaresizlik, zayıflık, güçsüzlük demek değildir bence. Gariptir belki... Ama ben ne zaman ağlayan birini görsem için gerçekten acısa dahi bir miktar da sevinirim. Çünkü üzülmeyi becerebilen bir kişi, sevmeyi de bir o kadar iyi becerebilir. Çünkü ağlayabilen bir insan gülmenin o mükemmel kıymetini belki de daha iyi anlayabilir. Bilirim ki ağlayan bir kişinin kalbi henüz nasır tutmamıştır. Yüreği katılaşmamış, duyguları bitmemiştir. Hani derler ya 'Kalp ağlamazsa gözyaşı da akmaz...' İşte böyle bir şey... Sevindiğinizde, mutluluktan uçacak olduğunuzda nasıl kahkahalar atarsınız ya! Üzüldüğünüzde de dökülen gözyaşları bir o kadar değerlidir.''
Tüm yaşananların kökleri çocukluğun derinliklerinde saklı değil miydi?
Heybemizde neler biriktirmedik ki; üzüntüler, mutluluklar, acı, kader, heyecan... Heybemiz anılarla dolu. Eğer biz bu heybeyi yük olarak görürsek taşımakta zorlanırız ve tökezleriz.
Niye geçmişimizle barışık değiliz ki?
Anne karnında başlıyor bizim hayatımız. Kimimiz şanslı
Parmaklarım güzel bir melodi gibi inip kalkan göğsünden uzaklaştığında mutluluktan ağlamak üzereydim. Daha önce hiç mutlu olduğum için ağlamamıştım. Annem beni gıdıklarken gülmekten ağladığım olmuştu ama o gittiğinden beri gözyaşlarımın sebebi her seferinde yalnızlık oluyordu. Ama şimdi ilk kez bir çift göze baktığımda koca bir orduya hatta tüm dünyaya sahip olduğumu hissediyordum.
Ren KitapKitabı okudu
