fakat müzeyyen bu derin bir tutku
@muzeyyenbayy
İstanbul Üni.
65 okur puanı
Ekim 2019 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Mektepte bize bir şiir ezberletmişlerdi. İnsan, yaşadığı yerlerde beraber bulunduğu insanlara görünmez ince tellerle bağlanırmış; ayrılık vaktinde bu bağlar gerilmeye, kopan keman telleri gibi acı sesler çıkarmaya başlar, her birinin gönlümüzden kopup ayrılması, bir ayrı sızı uyandırırmış. Bunu yazan şair ne kadar haklıymış!
Sayfa 207Kitabı okuyor
Adam sen de! İnsanı en yakın akrabaları kalpsizce vurduktan sonra yabancılar vurmuş ne çıkar?
Sayfa 206Kitabı okuyor
"Sen kurşunla vurulanları hiç işitmedin mi, be hemşireciğim? Bazıları vurulduklarının farkında bile olamazlar, üç beş adım koşarlar, kaçıp kurtuluyoruz sanırlar. Yara sıcakken acımaz, hemşireciğim. Hele bir kere soğumaya başlasın."
Sayfa 190Kitabı okuyor
Okur Takip Önerileri
Kâmran, ben sadece senden değil, senin olduğun yerlerden de nefret ediyorum.
Ben yirmi yaşında, postunu sudan kurtarmış bir insanım, canım nasıl isterse öyle yaşarım.
Hacı Kalfa'nın bir sözü daha zihnime takılıyor: "Kafeste kuş gibi o kadar sıkılıyorsun bu yalnız odada ki..."
Geldiğin günden beri gece demezsin gündüz demezsin, yazarsında yazarsın. Ne bitip tükenmez bir yazıdır bu! Mektup desem değil, mektup, deftere yazılmaz. Kitap desem değil, bizim bildiğimiz, kitabı saçlı sakallı ulemalar yazar. Sen parmak kadar çocuksun. Öyleyse ne yazarsın böyle durup dinlenmeden?
“ Gönlüm boştu. sevmeye ihtiyacım vardı. sizi uzun ince vücudunuzla, menekşe gözlerinizle karşımda görünce her şeyin rengi değişti..."
Sayfa 142Kitabı okuyor
Ah bu Sörler! Dünyaya ait hiçbir şeyin farkında görünmemelerine rağmen en küçük dedikoduları bilirler, öğrenirler.
İnsan birini sevmek felaketine uğradı mı esir gibi bir şey oluyor.
Sayfa 76 - inkılap yayınlarıKitabı okuyor
Sevmek denen şeyin rolü bu kadar insanı yakıp titretecek bir şey olursa kendisi, kim bilir, neydi
İşittiğime göre zengin olmayan kıza pek iltifat eden olmazmış... Sonra güzelliğim de yok... Bana sorarsanız bu fukaralıktan daha büyük bir kusur...
Ne zaman derin bir üzüntüye kapılsam gözlerim parlar, tavır ve hareketlerim neşelenir, içim içime sığmaz olur. Dünyayı hiçe sayıyormuşum gibi kahkahalarla gülerim, türlü gevezelik ve delilikler yaparım. Bununla beraber, öyle sanıyorum ki yakın kimsesi ve başkalarına açılmaya kabiliyeti olmayan insanlar için bu daha iyi bir şeydir.
Sayfa 22 - inkılap yayınlarıKitabı okuyor
Bir kitabı okumaya başladı
140 syf.
8/10 puan verdi
·
Beğendi
·
6 günde okudu
