Ama gerçek yolcular gitmek için giderler;
Yürekleri balonları gibidir, hafifçecik,
Ve, niçin olduğunu bilmeden, "Gitsek!" derler,
Yazgıların önünde boyunları hep eğik.
Özgür insan, seveceksin denizi hep sen!
Deniz aynan senin; ruhunu seyredersin
Onun sonu gelmez dalgaralarında, derin
Bir uçurum senin yüreğinde de gerçekten.
Yaranın acımasından kanamasından daha kötü bir şey varmış. Yaranın izi. Orada biliyorsun. Ama artık acımıyor. Orada kalacak ama onu hissetmeyeceksin. Görmedikçe hatırlamayacaksın bile. İnsan yarasının acımasını bile özlüyormuş. İnsan hissetmekten ibaretmiş gerek acıyı gerek aşkı...
Yaranın acımasından kanamasından daha kötü bir şey varmış. Yaranın izi. Orada biliyorsun. Ama artık acımıyor. Orada kalacak ama onu hissetmeyeceksin. Görmedikçe hatırlamayacaksın bile. İnsan yarasının acımasını bile özlüyormuş. İnsan hissetmekten ibaretmiş gerek acıyı gerek aşkı...
Dağ muamelesi yaptığın insan ilk tümsekte elini bırakır. Yaprak muamelesi yaptığın kalbin ise onca fırtınaya rağmen hayata tutunur. Dünya işte beklentini karşılamaz ama beklemediğin bir şekilde yaşarsın.