Sən məni, əzizim, unuda bilsən,
Gərək çıxmayasan yaşıl çəmənə.
Mən o çəmənlərdən bir bahar çağı
Bir dəstə gül dərib vermişəm sənə…
Sən məni, əzizim, unuda bilsən,
Gərək baxmayasan yağan yağışa.
Açıb könlümüzü bir çətir kimi
Sən sana gər yar isən var, ey könül, yar istəmə!
Yarü dildar ol sana, sən yarü dildar istəmə!
Bivəfadar çün bu aləm, kimdən istərsən vəfa?
Bivəfa aləmdə sən yari-vəfadar istəmə!
Gül bulunmaz bu dikənli dünyanın bağında çün,
Əbsəm ol, bihudə gülsüz yerdə gülzar istəmə!
Mə’rifətdir xalis altun, sikkəsi fəzlü hünər,
Altunu tanı, zəğəldən ari
Hələ qəlbimizdə xatirə izi,
Hələ ayrılığın nəmlidir gözü,
Hələ ki sevirik bir-birimizi,
Başqa birisini sevə bilməzsən.
Gör neçə nəğmənin bəstəsi qalıb,
Bu ocaq sönübsə, tüstüsü qalıb,
Əlində əlimin istisi qalıb,
Başqa birisini sevə bilməzsən.
İncidib, qəlbimə dəyə bilmirsən,
Yolunu bir yolluq əyə bilmirsən,
Mənə "yox" sözünü deyə bilmirsən,
Başqa birisini sevə bilməzsən.
İl keçir, ömürdə xatirə qalır,
Bahar güllərimiz qönçədə solur,
Hələ ki gözlərin məni axtarır,
Başqa birisini sevə bilməzsən.
Axar gözümüzün yaşı qurumaz,
Deyirdik bu ilqar, peyman pozulmaz,
Belə sevə-sevə ayrılıq olmaz,
Başqa birisini sevə bilməzsən.
Daha son ümidə ümid qalmayıb,
Qalsa yollarına baxardım, olmur…
Soyuq əllərimi üzük yerinə,
Qaynar əllərinə taxardım, olmur…
Yanında, elə bil, yersiz qonağam,
Mən sənə günaham, suçam, yasağam.
Sən güllə deyilsən, mənsə qorxağam…
Səni öz başıma sıxardım, olmur…
Neyləyək olmadı, çatmadı gücüm,
Elə bil tutmadı bürcünlə bürcüm.
Səni ürəyimdən çıxarmaq üçün,
Gərək ürəyimi çıxardım, olmur…