Albay Chabert
III. Selim döneminde bölge uluslararası güçlerin çatışma alanına dönüşür. Napoleon’un Mısır’a saldırması İngiltere’nin olaya müdahalesiyle Ortadoğu’daki yeni kırılmalara zemin hazırlanır. İngiltere bölgeye yavaş yavaş nüfuz etmeye başlar. Kutsal
yerler sorunuyla da Rusya ve Fransa Ortadoğu’ya girerler. Kırım savaşı sonrası Rusya frenlenir. Bölge yavaş yavaş İngilterenin kontrolüne geçer. Ortadoğu İngiltere açısıdan sadece güç
çatışma alanı değil aynı zamanda sömürgelere giden yol olmasıyla hayati nokta durumuna gelir
Sayfa 68 - IQ KÜLTÜR SANAT YAYINCILIK
Stendhal & Napolyon
Stendhal gençliğinde Napoleon’a "fevkalâde bir adam, şana ve şöhrete vurgun ve Cumhuriyete zaferler sağlamak için yanan bir insan" olarak çok hayran olmuştu. Kırk sene sonra şöyle yazıyordu: "İtalya savaşlarını, cereyan ettiği yerlerde incelemek fırtsatı elime geçti; 1800'de hizmet ettiğim alay, Cheraseo, Lodi, Crema, Castiglione, Goito, Padoue, Vicence vesairede kaldı. Yalnız 1796 seferinden sonra, Napolyon’un savaş alanlarının hemen hemen hepsini bir gencin bütün heyecaniyle gezdim; ben bu sahaları onun emirleri altında savaşmış askerlerle, onun şan ve şerefine vurulmuş o memleket gençleriyle dolaştım... 1797'de, onu ihtirasla ve hudutsuz bir şekilde sevmek mümkündü; henüz memleketinin hürriyetini çalmamıştı: yüzyıllardan beri bu kadar büyük hiçbir şey görülmemiştir" ... Napoleon’un taç giymesi ve takdisi ona tiksindirici düşünceler ilham ediyordu; “Bütün şarlatanların bu kadar göze batar bir şekilde elele vermesine, dinin gelip istibdadı takdis etmesine ve bütün bunların insanların saadeti için yapılmasına!” karşı nefret duyuyordu.
Sayfa 38Kitabı okudu
Yeni Osmanlılar, Tanzimat bürokratlarına Batı’yla ilişkiler konusunda yönelttikleri sert eleştirilere rağmen kendilerinin ve hamilerinin Avrupa güçleriyle ilişkileri de tartışmalıydı. Bu kesim arasında meşrutiyetçi projelerini Babıâli’ye kabul ettirmek için Düvel-i Muazzama’nın desteğini almaya çalışanlar ya da imparatorluğu kurtarmak üzere hazırladığı projesini sunmak üzere Paris’te İmparator Napoléon’un huzuruna çıkan Yeni Osmanlı finansörlerinden Mustafa Fazıl Paşa gibileri vardı. Babıâli’nin baskısı üzerine yurtdışına kaçmak zorunda kalan Ali Suâvi, Namık Kemal, Ziya Paşa’nın kaçışları sırasında Yeni Osmanlılar grubuyla temasta olan Fransız Büyükelçiliği’nin desteğinin alınmış olmasıysa bir başka örnekti.
Yeni Osmanlıların mücadelesini verdikleri müesseseler, parlamento ve anayasa idi. Bu unsurları içeren meşruti bir reformun önündeki en önemli engel olarak gördükleri Ali ve Fuat paşaları, Avrupa karşısında acze dayalı bir siyaset izlemekle ve Batılılaşmayı geleneksel değerlerin reddi bir “Avrupai yaşam” olarak gören yanlış ve taklitçi siyaset
