Özgürdü. Bir eşek arısının vızıltısından küçük bir yaprağın doğuşuna dek güzelliği görmekte özgürdü. Gökyüzü bütün yıldızlarına kavuşmuştu, rüzgar da okşayışına.
Sen mi delisin? Ağaçları anladığın, nesnelerle konuştuğun için mi? Ne sersemlik! Asıl deli Tanrı'nın şiirini yitiren, yüreklerini katılaştıran ve artık birbirlerini bile anlamaktan yoksun öbür insanlardır, onlardır deli olan.
Hiçbir zaman kendisinin olmamış bir şey, kısacık süren dirilişini de yanına alarak yola çıkmıştı. Bundan böyle geceler daha uzun olacak gündüzler iki sonsuz paralel gibi ilerleyecekti, hiç kesişmeden.