📖 Çift ve tek üstüne ant içerim,
Kılıç ve haklı savaş üstüne ant içerim,
Sabah yeli üstüne ant içerim,
Akşam namazı üstüne ant içerim:
Hayır, seni terk etmedim ben.
Ya kimdi başını okşayarak
O korunaklı yere götürdüğüm,
Ülke
Kasketimi eğip üstüne acılarımın
Sen yüzüne sürgün olduğum kadın
Karanlık her sokaktaydın gizli her köşedeydin
.
Yalnız aşkı vardır aşkı olanın
Ve kaybetmek daha güç bulamamaktan
Sen yüzüne sürgün olduğum kadın
Kardeşim olan gözlerini unutamadım
Çocuğum olan alnını sevgilim olan ağzını
Dostum olan ellerini unutamadım
Karım olan karnını ve önlerini
Orospum olan yanlarını ve arkalarını
İşte bütün bunlarını bunlarını bunlarını
Nasıl unuturum hiç unutamadım.
.
Ben şimdilerde her şeyi sana bağlıyorum iyi mi
.
Bilinir ne usta olduğum içlenmek zanaatında
Canımla besliyorum şu hüznün kuşlarını
Sen kalabalıkta bulup bulup kaybettiğim kimya
Yokluğun gayri şurdan şuraya geldi
Bir günler şölenlerle egemen ülkende
Şimdi iri gagalı yalnızlıklar dönüyor.
Bir adam, çok sevdiği bir kadına şiirler yazıyordu.
Sonra kadın ansızın onu terk etti.
Adam, kadının ardından şiirler yazmaya devam etti.
Daha çok yazdı. Ve günün birinde çok ünlü bir şair oldu. Yıllar sonra kadının yaşadığı kente gitti ve büyük bir şiir dinletisi sundu.
Dinleti bittiğinde kadın kolunda kocası ile çıkışa geldi ve adama ''merhaba'' dedi.
Adam ona sıradan bir insana bakar gibi baktı. Kadın, ''beni tanıdın mı? '' dedi.
Adam, ''hayır tanıyamadım'' dedi.
''Nasıl tanımazsın! Uğruna şiirler yazdığın kadınım ben, seni şair yapan kadın ''dedi kadın.
Adam kadına baktı ve şöyle dedi:
''Keramet sende olsaydı, kolundaki adam da şair olurdu..."
Pablo Neruda
Bir adam, çok sevdiği bir kadına şiirler yazıyordu.
Sonra kadın ansızın onu terk etti.
Adam, kadının ardından şiirler yazmaya devam etti.
Daha çok yazdı. Ve günün birinde çok ünlü bir şair oldu. Yıllar sonra kadının yaşadığı kente gitti ve büyük bir şiir dinletisi sundu.
Dinleti bittiğinde kadın kolunda kocası ile çıkışa geldi ve adama ''merhaba'' dedi.
Adam ona sıradan bir insana bakar gibi baktı. Kadın, ''beni tanıdın mı? '' dedi.
Adam, ''hayır tanıyamadım'' dedi.
''Nasıl tanımazsın! Uğruna şiirler yazdığın kadınım ben, seni şair yapan kadın ''dedi kadın.
Adam kadına baktı ve şöyle dedi:
''Keramet sende olsaydı, kolundaki adam da şair olurdu..."
Pablo Neruda
Sahip olmak ya da olmak 3
Sahip olmak" şeylere, nesnelere ilişkindir ve bunları görüp, tutmak ve de tanımlamak kolaydır. "Olmak" ise, yaşantılara ve bazı içsel süreçlere dayandığı için, dile gelmesi, tanımlanması- zor ve hatta imkânsızdır. Kişilik dediğimiz, dışa vuran yanları- mızı, yani taşıdığımız maskeleri tanımlamak mümkündür. Çün- kü bu, dışlaşmış bir
Geldi benim favori şiir
... İşte günlerden bir gün Elâgözlüm,
Yeni bir başlangıçta bitecek ömrümüz.
Amenna ve Saddakna,
Bari hoş geçse günümüz...
Hangisine tasa edeceğiz, şaştık.
"Ölüm derdi, kalım derdi" derken
Dimyata pirince giden misali,
Sayfa 27Kitabı okuyor
Bir kahve yapayım diyorum
İki fincan koyuyorum, süt hazırlıyorum sana
Sessizlikten mi nedir
Bütün bunları yüksek sesle söylüyorum.
İnsan başka nasıl katlanır ölüme, bilmiyorum
Etmekte şu levha-i tabiat,
Bir halika pek açık şehadet
Bilmem nasıl eylemekte inkar
Hallak-ı Hakimi ehli gaflet?
Her sahada parlayan bedayi
Eyler bizi intibaha davet,
Mağlup oluyor heva-i nefse
Hayfa ki, zavallı ademiyet
Dünyaya perestiş eyliyenler
Nadim olacaklar en-nihayet
Bir faide bahşeder mi heyhat!
Vaktinde edilmeyen ne damet.
Sayfa 26Kitabı okuyor
