Yalnız bir hayalperest ve küçük bir iğneyle özgürlüğü elinden alınmış genç bir kızın nahif, sonlara doğru da biraz hüzünlü öyküsü. Hayatımda okuduğum en güzel kitaplardan biriydi ve sonlara doğru kendimi o kadar kaptırdım ve esas oğlanımızla kızın gerçekten evleneceğine kendimi o kadar inandırdım ki, sonu yıkıcı bir darbe oldu benim için. Bir anda "şak" diye gerçekliğe döndüm. Eğer hayalperestimize sempati duyduysanız, Nastenka'nın suratına bir yumruk indirme isteğinizin doğması muhtemeldir. Buna kendinizi hazırlayın.
Tamam, anlıyorum, çok sevmişsin, ne kadar zaman beklemişsin, iyi hoş da... "Ben onu seviyorum. Fakat bu geçecek, geçmeli. Hep böyle kalamaz. Şimdiden geçmeye başladı bile. Hissediyorum... Kim bilir, belki de bugün geçer çünkü ondan nefret ediyorum. Sizin benimle birlikte burada ağlamanıza, beni onun yaptığı gibi incitmemenize ve beni sevmenize rağmen, tüm bunlar olurken onun beni sevmemesi ve benimle alay etmesi nedeniyle ondan nefret ediyorum... Çünkü en nihayetinde, sizi bizzat sevdiğim için... Evet, seviyorum! Sizin beni sevdiğiniz gibi seviyorum sizi. "
Sen bizim oğlana bunları söyle, sonra git diğer adamla evlen... Olacak iş değil!
İşin geyiğini bırakırsam ve biraz da eleştirel yaklaşacak olursam, bazı yerlerde hayalperestimizin düşünceleri çok uzun, hatta sayfaları kaplayacak şekilde yazılmış ve bu okurken kitabın anlamlı bir tarafını kaçırmamak için tekrar tekrar okumama
ve birazcık da - sadece bu kısımlar için- sürükleyiciliğin azalmasına neden oldu. Onun dışında kitap kesinlikle şahane ve tavsiye ediyorum. Fazlasıyla tavsiye ediyorum!
Fyodor Dostoyevski 'nin kaleminden; " 
Beyaz Geceler " eseri beş farklı hikâyeden oluşuyor.
Yazarın gençlik dönemi kitapları arasında yer alan bu eser akıcı bir dil kullanılarak kaleme alınmıştır.
Beyaz Geceler, bir yanıyla romantik aşk üçgeninin bir yanıyla da kişilik parçalanmasının yaşandığı fazlasıyla melodramitik
