Günümüz uygarlığı yetişkinlere dünya üzerinde belli bir alan verip bu alanda istediğin gibi uyuyabilir ve uyanabilirsin diyor. Aynı zamanda, bu alanın çevresine demir çitler örüp bunun ötesine bir adım dahi atmak yok diyerek gözdağı veriyor.
Bu dünya ısrarcı, zehirli, yaygaracı ve her şeyden önce arsız insanlarla dolu. Özellikle bazılarının bu dünyaya ne yapmaya geldiği anlaşılmıyor. Üstelik bu sadece yüzlerine bakarak ulaştığım bir sonuç değildi . Çoğu sadece yer kaplıyor.
Güzel olan bir şeyi haddinden fazla güzelleştirmeye uğraştığınız zaman, güzellik azalıyordu. İnsanlar için kullanılan "tatmin yoksunluğu getirir" deyimi de tam olarak bu durum içindi.
İlk defa nereye gittiğimi bilmesem bile gemide kalmam gerektiğini fark ettim. Ancak bunu fark etmem bir işe yaramadığından sonsuz bir pişmanlık ve korku içerisinde, sessizce siyah dalgaların arasında kayboldum.