Keşke ölmek isteyen bir tek kendisi olsa
"Kendi kendisiyle gurur duyma zamanıydı, şimdi yaptığı şeyi yapabildiği, en sonunda cesaretini toplayıp bu yaşama veda edebildiği için."
Gururu yaşamdan değil ölümden yana duymamamız tuhaf geliyor ama o hisleri yaşadığımda ben de kendimle gurur duymuştum ve "Acınası olanlar biz değiliz asıl yaşayanlar tamam mı? Neyin acınası ya da
YENİ BAŞLAYANLAR İÇİN BÜLENT ARINÇ
Hürriyet gazetesinde eski İrancı Ahmet Hakan, "Yeni başlayan lar İçin Bülent Arınç" başlığı altında kendince bir dönemin Arınç’ını anlatıyordu:
"Bülent Arınç, eskiden ‘M anisalı içli bir avu kat’ idi. O kadar içliydi ki...
Ancak ‘Girdiği bütün davaları kaybederek sakinleşe cek' bir hali vardı. Bu özelliği hâlâ devam
Stalin'in oğlu Yakov'un nasıl öldüğünü ancak 1980 yılında The Sunday Times gazetesinde okuyabildik. İkinci Dünya Savaşı sırasında Almanlara tutsak düşen Yakov, bir grup İngiliz subayıyla birlikte bir kampa konulmuştu. Aynı kenefi paylaşıyorlardı. Stalin'in oğlu, kenefi leş gibi bırakıp çıkma alışkanlığındaydı. İngiliz subaylar,
--------------------------------------------------------------------------------
80’ler bir yandan çerçevesini baskının, yasağın, devlet şiddetinin çizdiği bir dönemdi. bir yandan da, bu toplumun daha az tanışık olduğu bir başka iktidar biçiminin, ilk bakışta kendini bir kurumsuzluk olarak sunan, yasaklayıcı değil oluşturucu, kışkırtıcı, içerici
madem bugun dogum gunum, bu da benim bugune kadarki hikayem.
17 yaşındayım ve son 5 yılda en fazla 10 arkadaş, yakın olarak 5 arkadaş biriktirmişimdir. ne yaşıtlarım gibi bi hayatım(hem maddi, hem hayat olarak) yoktu ve ben bunu çok erken yaşta fark etmiştim. yani ben onlar gibi değildim ama onlarla birlikteydim. 12 yaşında bunu fark edip sosyal olarak ciddi bi şekilde içe kapanık yaşamaya başladım: bi an
