Aramak...
Ömür boyunca aramak
Yalnız seni aramak
Paslı teneke kutularda
Kül kokan dolaplarda
Çerçevelerde, tenhalarda, ağaç diplerinde
Sonra vapurlarda, trenlerde,
Hep seni aramak
Belki bu şehirde değilsin
Ne çıkar ?
Seni arıyorum ya
Belki de aynı sokakta evlerimiz
Sabahları beni görüyorsun işe giderken
Sonra akşamı bekliyorsun alacakaranligi
Beni bekliyorsun ya da bir baskasini...
ruhumu bu şiire bıraktım ben
Boşuna kolluyorsun rüzgârdaki sesleri.
Yok tatlı bir serenat geldiği kulağına.
Camların arkasında sabırsız bekliyorsun.
Ne derin acıdır o kopup gelen bağrından,
artık tükenmiş, yorgun göğsünün üzerinde
yeni sevmiş bir kızın aşkına rastladıkça.
Tenin mezara gidecek
telaş, çarpıntı bilmeden.
Üstünde kara toprağın
fışkıracak yeni bir tan.
Gözlerinden çıkacak kırmızı karanfiller
ve göğüslerinden güller, kar gibi beyaz.
Yıldızlara gidecek büyük acın,
bir başka yıldız olup, hepsini üzmeye, karartmaya.
Sayfa 73 - Varlık Yayınları
- Ne iyi bir aile babası olurdun. Evlenmek için ne bekliyorsun?
+ Bazı şeyleri unutabilmeyi.
- Yakında unutacağını umuyor musun?
+ Asla unutmamayı umuyorum.
- Öyleyse kalbinde ümitsiz bir aşkı bu kadar uzun bir süre saklayabileceğine mi inanıyorsun?
+ Evet Juliette.
“-Evlenmek için ne bekliyorsun?
-Bazı şeyleri unutabilmeyi.
Kızardığını gördüm.
-Yakında unutacağını umuyor musun?
-Asla unutmamayı umuyorum.”
Geçmişe demir atmış ve gelecekten korkar bir halde yaşamaya devam etmemelisin. Tek bir hayatın var, ama eğer onu güzel yaşayabilirsen bu yeterli olur. Gerçek olan tek şey şimdiki zamandır, bugündür. Mutlu olmaya başlamak için ne bekliyorsun? Her günün değeri var
Sayfa 207 - Can YayınlarıKitabı okudu
