28 Mayıs 1986 Edip Cansever in ölümü.
Tomris Uyar yazmış ;Bütün yazarlar, yüzü olmayan bir okur kitlesine seslendiklerini bilirler, yine de çogu zaman özel bir yüz için yazarlar; onun vereceği tepkidir önemli olan. Bir öykü mü yazdım, hemen Edip Cansever'i arardım, onunla paylaşmak isterdim öykümü. Edip bir şiir mi yazdı, ne güzel, "Öğleüstü, Pasaj da buluşup kutlamaya ne dersin?" Birbirimizi pohpohlamaya dayalı eleştiriler değildi eleştirilerimiz ama benzer kanallarda ses aradığımızdan ortaya çıkan yeni yapıtın başarısı, bir mutluluk kaynağı oluyordu. (Bu mutluluğu kaç kişi paylaşıyor acaba?) Edip Cansever'e bu mutluluğu, sonra da bu mutsuzluğu borçluyum iste. Geçenlerde, uzun bir süre sonra yazı masasının başına öykü yazmak içib oturduğumda, "Mutlaka haber vermeliyim, çok sevinir," deyip telefona sarıldığımda, birdenbire yaşadığım mutsuzluğu, bir yıldır atlatamadığım çöküntüyü. Sevgililik ya da aşk duygusu zamanla yara alabiliyor, örselenebiliyor, bitebiliyor. Bitmeyen tek aşkın, gerçek ve lirik bir dostluk oldugunu Edip Cansever öğretti bana. Her doğum günümde, tek kopya olarak yazılmış, istersem yayımlatabileceğim izniyle armağan edilmiş şiirleriyle bana yaşamımda ve yazımda esin kaynağı oldu. Tek ihaneti, ölmesiydi.
Tomris Uyar
Sevgidir bizi uyandıran. Nefes alıp nefes verdiren.
Güzel yaşamak isteyenleri ömürleri boyunca nedir güzel yaşatan? Akrabaları mı? Hayır. Şanlar şerefler mi? Hayır. Zenginlik mi? Hayır. Ne şu ne bu, hiçbir şey insanı sevgi kadar güzel yaşatmaz.
Sayfa 13 - PhaidrosKitabı okuyor
"Öyleyse kendinizi aldatmayın, çünkü dostsuz kalırsınız. İçiniz size düşman olur. Atalarımız buraya Dostluk Pazarı adını vermişler. Ne güzel yapmışlar! Dostlukta alınıp satılan bir şey var mıdır?"
Yaşlı bir adam "Hayır!" dedi. "Dostluk karşılıksızdır."
"Ben öyle düşünmüyorum. En karşılıksız sandığımız duygularımız en büyük menfaatleri barındırır. Bir adamı ya da kadını karşılık dediğimiz şeylerden herhangi biri için sevmiyorsak, ondan alınabilecek en büyük menfaate yönelmişizdir demek. Bu nedir bilir misiniz?"
"Siz söyleyin efendimiz."
"Sevgi. Az şey midir bir kimsenin kendisinden başkasını sevebilmesi? Bu, kabuğunu kırmak demektir. Özgürlüktür sevgi. Bir başkasını severek kendilik zindanından dışarı bir adım atarsınız, döndüğünüzde orası bir zindan değildir artık."
...hayat ne kadar güzel görünüyordu, bize verdikleri ne kadar tatlıydı, bu kin ve sıkıntı ne kadar önemsizdi, dostluk ve insanın kendi türünden olanlarla birlikte olması ne kadar hayranlık uyandırıcıydı.
Sayfa 20 - Olimpos YayınlarıKitabı okudu
Harry Potter and the Goblet of FireJ. K. Rowling (Robert Galbraith) · Scholastic Inc. · 201329.3k okunma
