Home
Search
What to Read?
Sign In
Sign Up
Shopping
Explore
Books
Authors
Readers
1000Kitap Android ApplicationFREE – Download from Google Play
1000Kitap iOS ApplicationFREE – Get it from App Store
©2024 · 1000Kitap Web Application · 2.36.38
Kadının kaderi coğrafya değildir.
"Coğrafya kader midir?" Kadınlar için pek de öyle değil gibi.
Dünyanın her noktasında benzer senaryolar yaşayan kadınları bulmak epey kolay.
"modern" ya da "geleneksel" coğrafya kadınlar için geçerli değil.
Olivia ise şu an günümüzde modern sayılabilecek bir ülkelerden birisinde doğuyor, çoğu Türk kadını gibi
Almanya’da bir eyalette Orman Müdürlüğünde 20 yıldan fazla ormancı olarak çalışmış ve şu an Orman Akademisinde doğa dostu yöntemlerle orman idaresi öğreten Peter Wohllben’ın bilimsel araştırmalara dayanarak hazırladığı Ağaçların Gizli Yaşamı ağaçların gizli dünyasından keşifler sunuyor.
Ağaçlar… Ne Hissederler, Nasıl İletişim Kurarlar? Ağaçlar
savaşın yıkımı
Savaşı ve bu süreçte bir annenin duygularını o kadar güzel anlatıyor ki, kitabı okurken kendimi kitabın başkarakteri Tolgunay'ın yerinde duyumsadım. Yazar, karakterin duygularını netçe duyumsayabileceğimiz biçimde çok güzel betimliyor, adeta okurken yaşıyorsunuz. Ayrıca savaşın getirdiği ölüm, yıkım ve bunların insanlar üzerinde bıraktığı acı etki de çok güzel işlenmiş. Başkarakterin yitirdiği her bir yakını, içimde bir ateşi körükler gibi beni daha da üzdü. Kitabın sonuna doğru tek dayanağı olan gelini Aliman'ın ölümüne ağlamamak için de kendimi güçlükle tuttum. Bu kitap, insana savaşın ne kadar acı ve dayanılmaz olduğunu, insanların yaşamlarını nasıl altüst ettiğini anlatıyor.
Ancak kişisel görüşümü de belirtmek istiyorum; kitapta ölümüne en çok üzüldüğüm karskter Maysalbek oldu. Onun ailesinden uzakta geçirdiği onca yıkı, annesinin ona olan özlemini, diğerlerinin yanı sıra küçüklüğünden beri düşünü kurduğu işinin başına geçemeden yaşamını yitirmesi... tüm bunlar henüz baş bölümünde yarım kalmış bir yaşam öyküsünü anlatıyor gibi.
400 syf.
10/10 puan verdi
Bu kitap okunmayı çok hak ediyor. O kadar haklı bir kitap ki!. Emile Zola'nın okuduğum ikinci kitabı ama ben bunu asıl kitabı olarak görüyorum.
Bir kitap bu kadar haklı olamaz. Paris'in kenar mahalleleri, yoksulluk, işçi sınıfı tamamen alt tabaka işlenmiş. İşlemiş yazarımız. Hem de ne işlemek resmen yaşadım okurken. Çoğu yerde içim
Seni sevmiyor. Sevseydi sen kitap okurken sırtını çevirip uyumazdı.
Bitti.
Sanki kitap değil de hayat bitmiş,
Çevirdiklerim sayfa değil de hayatın günleriymiş gibi...
Gitti.
Giderken beni bıraktı geride. En son Martin'in ardından böyle bakakalmıştım. Oysa ne diyordu rahmetli Erdal Tosun, "Vedalaşmak asıl kalana değil, gidene koyar." Öyle olmadı işte. En çok bana koydu bu gidişler. Varlıklarından
Mo Yan sen ne güzel kitaplar yazıyorsun böyle,her birini keyifle okuduğum kitaplarından Yaşam Ve Ölüm Yorgunu adlı 933 sayfalık eserin incelenmesiyle burdayım.Son sayfalarda yazarın notu:Roman el işidir kısmında öğreniyoruz ki Mo Yan bu kitabı 43 günde elle yazdığı haliyle 430.000 sözcük ile tamamlamış.Basıma hazırlanırken bu sözcük sayısı artmış
"Bir sokak hep aynı sokaktı
Gece hep aynı gece
Aynı yıldızlarıyla
Sabah nasıl da umursamazdı
Nasıl da dopdolu kendisiyle
Nasıl da sadece kendisi
Biz ona konuk gibi bir şeydik
Gençliğimiz son hızla
“Her gün hayata dair keyif aldığınız bir şeyi bulun, her an şükredecek bir şeyi keşfedin.”
Her şeyin kendi kontrolümüzde olduğunu düşünürken bir yokuşu çıkamadığınızda, hiçbir şeyin aslında sizin kontrolünüzde olmadığını anladığınızda ne hissederdiniz?
Okuyucu, kurguya girerken bu derin sorguyla başlıyor. Akciğer kanseri olduğunu öğrenen kahramanımız, kendini bulma yolculuğuna okuyucuyu ortak ediyor.
Hayatta başarılı olduğunu düşünmeyen, ancak kendini çok seven ve değer veren, evliliği hiç düşünmemiş annesinin ölümüyle babasına bakmak için baba ocağına geri dönen yalnız bir adam. Ölmekten değil, öldükten sonra unutulmaktan korkuyor. Bu nedenle kalemine sarılıyor ve en azından bir hikaye, bir kitap bırakabilmek için yazmaya başlıyor. Kemoterapi sürecinde yaşadıklarını, geçmişteki anılarını ve gözlemlerini hikayeleştirmeye başlıyor. Kurgu içinde kurgu misali, hem kahramanın yaşadıklarıyla hem de yazdığı hikayelerle iç içe geçen bir anlatım sayesinde iki farklı kitap okuyormuş gibi hissettim. Garson Musli ve Bekçi Hüseyin’in hikayelerini okurken hüzüne kapıldım.
Kemoterapi odasında tanıştığı Yeşim'le daha önce yaşamadığı bir yolculuğa çıkan kahramanımız, hayatının sonbaharında aşkı bulacağını hiç düşünmemişti, şüphesiz. Yeşim'le birlikte aşk, ölüm, yaşam ve öz üzerine derin sohbetler, okuyucu için bir mum yakıyor.
Yazarın samimi ve güçlü kalemi beni çok etkiledi. Kişisel gelişim kitapları diyince zihnimde canlanan, doktrin dizisinden oluşan kitap kavramını yıktı.
Sen toprağa tohum atarsan başak verir, buğday verir, ekmek verir, yaşam verir. Sen toprağa top güllesi atarsan da ölüm verir, acı verir, kan verir ve daha önce verdiği ne varsa onları senden bir bir geri alır... Şakası yoktur Toprak Ana'nın...
6. Sınıf öğrencimin elinde görüp okumaya talip olurken sonunda bu denli karmaşık duygular içerisinde olacağımı bilemezdim tabi.Hayatın gerçekleri deriz ya hani ,bu seferki gerçekler boğazınızda yumru olarak kalıyor.Yutamıyorsunuz…
Tam İsrailin Gazzeye zulümler yaptığı bi zamanda okumam beni bi hayli etkiledi.Diğer kitaplarını okuduğumda ruhumun paramparça olacağını bilmeme rağmen kalemi bu kadar kuvvetli bi yazarla tanışmışken bırakmak istemem tabi..
Cengiz Aytmatov, Toprak Ana romanında erkekleri askere alınan bozkırın ortasındaki bir Kırgız köyünde geride kalanların çektiği sıkıntıları anlatıyor. Eldeki yetersiz yiyeceğin muhtaç olandan başlanarak dağıtılması, dört gözle beklenen hasat zamanları, umutların hasat zamanına ertelenmesi, savaş yüzünden ürünün hemen hepsinin merkezden istenmesi, boşa çıkan umutlar, yine açlık, sefalet, bir yandan cepheden gelen ölüm haberleri, umutsuz bekleyişler, savaşın uzun sürmesi üzerine aşağı çekilen cepheye çağrılma yaşı, anaların evlatlarını bir bir askere göndermesi, ayrılıklar, gözyaşları... Yani tek kelimeyle ve bütün zulmetiyle; savaş. Cengiz Aytmatov, o her zamanki berrak ve akıcı üslûbuyla bizleri, adeta insanları öğütür gibi harcayan savaş düzeneğinin yarattığı trajedilerle sarsıyor
Neval El Seddavi, ölüm hücresinde Mısırlı fahişe Firdevs'le konuşuyor, Firdevs'in anlattığı yaşam öyküsünü aktarıyor bize. Bu
dünyada kadın olmanın, hele bir "fahişe" olmanın ne anlama gelebileceğini okuyoruz bu yaşam öyküsünde.
Tolstoy 'un bu kitabı kısa hikayelerden oluşuyor. Tolsyoy bu hikayelerin çoğunu okuyucuya ders veririr nitelikte yazmış. 3 konu var insanın içinde ne var, insana ne verilmemiştir ve insan ne ile yaşar. Hikayeler genel olarak bu konular üzerinden işlenmiş .İnsanın içinde sevgi, merhamet duygusu var bu da tanrının varlığını kanıtlıyor Tanrı sevgidir çünkü. İkincisi insanın neye ihtiyacı olduğu yetisinin verilmemesi yani kişi asıl ihtiyacının farkında değil neye ihtiyacı olduğunu bilmiyor asıl ihtiyacının bilincinde değil. Sonuncusu ise yine sevgi insan sevgi ile yaşar sevgi bir ihtiyaçtır .Kitabın derin anlamı insanın benliğinin istek ve ihtiyaçları Doğrultusunda değisiebileceğidir. Ne ekersen onu biçersin atasözü bu kitap içinyerinde bir kullanım olucaktır.
İyilik kötülük, yaşam ölüm, açlık toklul, merhamet gaddarklık gibi temalar işlenmiş daha çok.
(arkakapakyazısı)
“Halit Ziya Uşaklıgil’in 1887’de, henüz yirmili yaşlarında genç bir yazarken kaleme aldığı ilk romanı Sefile, küçük yaşta kimsesiz kalarak dilencilikten fuhuş denilen girdabın en dehşetli derinliklerine kadar sürüklenen Mazlume’nin hikayesidir. Sefile, Halit Ziya’nın ustalık dönemi eserlerinde kullandığı bazı teknik ve temaların
·
Not rated
“Yaşanmış gerçeklilik anlaşılmadan, yaşanan gerçeklilik anlaşılmaz” teziyle okuyucuyu 80'lere sürüklüyor. Tıpkı filimlerde olduğu gibi. 80 sonrası kurulmuş film seti çıkıyor karşınıza. Geçmişinizle yüzleşmeye, yol arkadaşınızın rolünü irdelemeye, toplumu sorgulamaya başlıyorsunuz. Ufuk Bektaş Karayaka, yazdıklarıyla başarıyor bunu.
Kitap
Mutluluk/Kitap Yorumu
Zülfü Livaneli kalemini çok sevdiğim bir yazar. Daha önce birçok kitabını okudum fakat beni en çok zorlayan kitaplarından biri oldu Mutluluk.
Sebebi Dili değil konusuydu. Kendimi günümüz Türk dizilerinden birini izler gibi hissettim. Malum Türk Dizilerinde de hep bir dram, tecavüz, dayak yiyen kadın gibi ögeler bolca
Ruhun ve bedenin arasındaki bağlantının koptuğunu mu düşünüyorsun. Koca bir boşlukta mısın ? O zaman bu kitabı mutlaka okumalısın .
Yazar,hayatın rutin döngüleri arasında sıkışıp kalmış, ruhu boğulmak üzere olan insanın dramını kendine has tarzıyla anlattığı "PALYAÇONUN LİSTESİ"çok sağlam , güçlü bir kurguyla kaleme almış. Bize hiçte
