Kaldırımlar I
Sokaktayım, kimsesiz bir sokak ortasında;
Yürüyorum, arkama bakmadan yürüyorum.
Yolumun karanlığa saplanan noktasında,
Sanki beni bekleyen bir hayal görüyorum.
•Kaldırımlar / NFK
Matmazel
Bir de, matmazel aşağı, matmazel yukarı… Tatlısu Frenk’i, altmışlık bir kokona… Hem de bâkire… Babamın Fransızca öğretmeni, benim de mürebbiyem gûya…
Altmışına kadar (Mişel Zevako) tipi kahraman şövalyesinin atla gelip kendisini kaçıracağı günü bekleyen romantik kokona…
Sayfa 11 - BÜYÜK DOĞU YAYINLARIKitabı okuyor
Karanfil sokakta.
Sokaktayim, kimsesiz bir sokak ortasında;
Yürüyorum, arkama bakmadan yürüyorum.
Yolumun karanlığa saplanan noktasında,
Sanki beni bekleyen bir hayal görüyorum. Necip Fazıl Kısakürek
Necip Fazıl Kısakürek Şiir
KALDIRIMLAR 1
Sokaktayım, kimsesiz bir sokak ortasında;
Yürüyorum, arkama bakmadan yürüyorum.
Yolumun karanlığa saplanan noktasında,
Sanki beni bekleyen bir hayâl görüyorum.
Kara gökler kül rengi bulutlarla kapanık;
Evlerin bacısını kolluyor yıldırımlar.
İn cin uykuda, yalnız iki yoldaş uyanık;
Biri benim, biri de serseri kaldırımlar.
(...)
Kaldırımlar, çilekeş yalnızların annesi;
Kaldırımlar, içimde yaşamış bir insandır.
Kaldırımlar, duyulur, ses kesilince sesi;
Kaldırımlar, içimde kıvrılan bir lisandır.
(...)
Kaldırımlar 1 |Necip Fazıl Kısakürek
(1927)
Sayfa 156 - Büyük Doğu YayınlarıKitabı okudu
Bekleyen
Ölürsün... Kapanır yollar geriye;
Ben mezarla sırdaş olur, beklerim.
Varılmaz hayale işaret diye,
Toprağında bir taş olur, beklerim...
Sayfa 199Kitabı okudu
Kaldırımlar
Sokaktayım, kimsesiz bir sokak ortasında,
Yürüyorum, arkama bakmadan yürüyorum.
Yolumun karanlığa karışan noktasında
Sanki beni bekleyen bir hayal görüyorum.
Kara gökler kül rengi bulutlarla kapanık,
Evlerin bacasını kolluyor yıldırımlar.
Bu gece yarısında iki kişi uyanık:
Biri benim, biri de uzayan kaldırımlar.
İçimde damla damla bir korku
Kaldırımlar
"Sokaktayım, kimsesiz bir sokak ortasında;
Yürüyorum, arkama bakmadan yürüyorum.
Yolumun karanlığa saplanan noktasında,
Sanki beni bekleyen bir hayal görüyorum."
“O ân, dünya bu dünya işte!
Sadece bekleyen, sıkılan, daralan, boğulan dünya... Bir yanlışta bitirilmiş eski doğruların ve eskitilmiş yanlışların baştanbaşa yanlış dünyası...
Doğrunun gelmesi ve Nurun inmesi için bu dünyanın şartlarından daha uygun ne olabilir?
O, gelecek, bütün eskileri yenileyecek, mutlak yeniyi getirecek ve diyecektir:
— İşte solmayan renk, geçmiyen ân, silinmiyen yazı, yanılmayan ölçü!..”
Kaldırımlar
Sokaktayım, kimsesiz bir sokak ortasında;
Yürüyorum, arkama bakmadan yürüyorum.
Yolumun karanlığa saplanan noktasında,
Sanki beni bekleyen bir hayal görüyorum.
Sokaktayım, kimsesiz bir sokak ortasında;
Yürüyorum, arkama bakmadan yürüyorum.
Yolumun karanlığa saplanan noktasında, Sanki beni bekleyen bir hayal görüyorum.
Kaldırımlar / Necip Fazıl Kısakürek
Şiir-resim alegorisi arşivimden )
Necip Fazıl Kısakürek
KALDIRIMLAR
Sokaktayım, kimsesiz bir sokak ortasında,
Yürüyorum, arkama bakmadan yürüyorum.
Yolumun karanlığa karışan noktasında
Sanki beni bekleyen bir hayal görüyorum.
Abdülhamîd Hân'ın tek suçu, Kars müdafii Gazi Ahmed Muhtar Paşa tarafından teklif edildiği gibi tepelenmelerine bir tek Hassa alayının bile kâfi olduğu, yahudi dizginli bu çapulcular güruhunu kırıp geçirmemiş olmasıdır.
Bir veli seciyesiyle:
-Benim yüzümden tek damla Müslüman kanı akıtılmasını istemem!
Diyen Abdülhamîd, ondan sonra milletini bekleyen akıbeti düşünmediği için suçludur.
Sayfa 360Kitabı okudu
İşte ey Müslüman! Seni bekleyen zeka, anlayış ve incelik derecesini hesap et!
Sayfa 257Kitabı okudu